مهدی سالک رحیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی هوافضا آیرودینامیک
محمود سالاری - استادیار دانشگاه جامع امام حسین (ع)- دکتری مهندسی مکانیک تبدیل انرژی

شاخصه اصلی جهت تعیین نوع فیزیک حاکم بر جریانهای مهندسی عدد رینولدز است.در عمده تحقیقات مختلف، برای شبیه سازی عددی جریان روی بدنه های آیرودینامیکی پرسرعت معمولا از مدل های توربولانسی استفاده میشود. این درحالی است که عملا قسمت ابتدایی جریان روی بدنه ها به صورت لایه ای می باشد که موقعیت گذار جریان از لایه ای به درهم و طول ناحیه لایه ای وابسته به شرایط مختلف جریان آزاد و هندسه بدنه دارد.توربولانس جریان آزاد (توده های ورتیسیته)،آنتروپی (توده های دمایی) و اغتشاشات اکوستیک (نوسانات فشاری) با تمام جریان های آزاد همراه بوده و باعث تغییراتی در رفتار جریان می شوند. سوال اساسی این است که ضرورتاستفاده از مدل های فرایند گذار، که قادر به پیش بینی موقعیت گذار و شبیه سازی نواحی لایه ای، گذار و توربولانسی باشند تا چه میزان است. معمولا مدل سازی فرآیند گذار همراه با حل معادلات انتقال بیشتری است که نتیجه آن نیز افزایش حجم محاسبات است. هدف از این تحقیق، ارزیابی کمی تاثیر مدل های فرآیند گذار درمقایسه با مدل های کاملا توربولانسی بر دقت نتایج مهندسی همانند نیروی درگ روی بدنه در شرایط مختلف جریان ورودی تحت تاثیر شدت توربولانس های مختلف جریان آزاد است.

مدل گذار- مدل توربولانس- شدت توربولانس- درگ