گونه شناسی سقاتالار (سقانفار) از دیدگاه شکلی با نگرش فرهنگی و اجتماعی در مازندران

از دیرباز، ایران به خاطر معماری و هنرهای بس زیبا، عمیق و ریشه ای آن شهرت داشته است. معماری که به حق سرآمد هنرهاست و از کمال و ذوق مردم بافرهنگ وباخرد سخن می دارد و همواره بزرگ هنرمندان، بزرگ معماران و هنرشناسان جهان را به خود معطوف داشته است. معماری اسلامی در مرحله ی خاصی از تکامل خود، انواع بی شمار تزییناتی که می توان به سطوح داخلی و خارجی بنا داد، بر دیگر عناصر معماری اولویت بخشید. این آرایه های معماری اسلامی گنجینه های غنی از نقوشی هستند که علاوه بر ارزش ها و زیبایی صوری بیانگر راز و رمزهای فرهنگی و دینی نهفته در خود می باشند. دراقسام بناهای دوران اسلامی اعم از بناهای مذهبی و غیرمذهبی استفاده از چوب برای آفرینش عناصر معماری با هنرهای تزیینی بویژه نقاشی در هم آمیخته است و به دلیل وجود جنگل های انبوه، چوب مهمترین و اولین عنصر ساختمانی در منطقه ی مازندران محسوب می شود. سقاتالار به عنوان بنایی سنتی که حامل بار آیینی نیز هست در جامعه ای که سنت اثرات و تبعات خود را بر کلیه شئون زندگی عامه مردم نهاده است از مفاهیم ژرف باطنی سرشار می باشد. این بنا به عنوان شاخص معماری و هویت فرهنگ و تاریخ مازندران، تنها خاص این منطقه بوده و سنگ نشانی از فرهنگ و سنت بومی مردم این گوشه از سرزمینمان است.

کلیدواژه ها:

مازندران ، نفار ، سقاتالار ، معماری ، سنت