کاظم خزائی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه پیام نور تهران
احسان رضایی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد نجف آباد
محسن فتاحی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه پیام نور تهران
مینا طراحی تبریزی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه پیام نور تهران

مقاله حاضر بر اساس اسناد و مطالعات کتابخانه ای تهیه شده است و هدف آن بررسی معماری و شهرسازی ایرانی - اسلامی و مقایسه آن با اصول توسعه پایدار شهری است تا مشخص کند که معماری و شهرسازی ایرانی - اسلامی با توسعه پایدار شهری همخوانی دارد یا خیر. لذا سؤال اصلی تحقیق این است که آیا معماری و شهرسازی ایرانی - اسلامی با معیارهای توسعه پایدار شهری همخوانی دارد؟ به منظور پاسخ گویی به سؤال تحقیق فرضیه زیر مطرح است؛ به نظر می رسد معماری و شهرسازی ایرانی - اسلامی با معیارهای توسعه پایدار شهری همخوانی دارد. روش بکار برده شده دراین تحقیق از نوع کیفی است که با مطالعه منابع کتابخانه ای و بررسی دیدگاه صاحبنظران در رابطه با مفهوم معماری و شهرسازی ایرانی - اسلامی و توسعه پایدار به تشریح و تطبیق ویژگی های معماری و شهرسازی ایرانی - اسلامی با معیارهای توسعه پایدار پرداخته تا ارتباط این دو را به تحلیل بکشد. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که معماری و شهرسازی ایرانی - اسلامی و اصول و معیارهای حاکم بر آن با ویژگی ها و مشخصه های توسعه پایدار شهری همخوانی داشته و پایداری درآن بیش از معماری و شهرسازی ایرانی - اسلامی با معیارهای توسعه پایدار شهری مورد تأیید قرار می گیرد.

معماری و شهرسازی، توسعه پایدار، شهرسازی ایرانی - اسلامی