مریم محمدی - دکترای شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران
امیرحسین خلوصی - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشگاه آزاد تهران مرکز

منظر شهری بعنوان یک متن فرهنگی ضروری است تا بازنمود ویژگی های اجتماعی و فرهنگی خاص ساکنانش باشند. این امر منجر به ایجاد تمایز شهرها از یکدیگر از حیث ابعاد اجتماعی و فرهنگی می شود. بررسی ها نشان می دهد، علی رغم اهمیت این موضوع، مقوله ی تفاوت و تمایز فضاها، به حاشیه رانده شده است. برای مقابله با چنین روندی، رویکردهایی چون پایداری اجتماعی و فرهنگی مورد توجه نظریه پردازان قرار گرفته است. با این مقدمه هدفی که این نوشتار در پی آن است، بررسی شاخص های پایداری فرهنگی در منظر شهری با هدف تحقق یک مکان اجتماعی و فرهنگی پایدار در نمونه منظر شهری یک فضای خیابانی است، که در اینجا خیابان آزادی رجایی شهر بعنوان یکی از محورهای مهم در استخوان بندی شهری کرج بررسی شده است. این پژوهش، تحقیقی کاربردی بوده و مبتنی بر روش کیفی است. بررسی نمونه موردی، در قالب یک روند تحلیلی و با هدف بررسی شاخص های تحقق منظر شهری پایدار فرهنگی بوده و بنابراین این شاخص ها در رابطه با سه مقوله ی کالبد، رویداد و فعالیت در نمونه ی منتخب بررسی شده اند. بررسی ها نشان می دهد که در رابطه با دو مقوله ی رویداد و فعالیت این خیابان توانسته است عرصه ای برای بروز بازنمودهای اجتماعی و فرهنگی باشد، در رابطه با کالبد نیز، زمینه ی کالبدی خیابان به دلیل ویژگی های شاخصش عرصه ای مناسب ارزیابی شده است.

منظر شهری، پایداری فرهنگی، هویت فرهنگی، خیابان آزادی رجای شهر، کرج