فرشاد مرزبانپور - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات کرمانشاه
ناصر علی نیک حسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات کرمانشاه
علی فرامرزنژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات کرمانشاه

طرح هایی که در زمینه معماری و درراستای پیشرفت تکنولوژی،پس از ظهور انقلاب صنعتی ودستیابی بشر به انرژی های فسیلی عرضه شده،انطباق مناسبی باشرایط محیطی آب وهوایی نداشته است ویکنواختی طرح های معماری در همه اقلیم ها وشهرها به خصوص در شهرهای ایران به چشم می خورد.تقلید نامناسب ونابجا در استفاده از تکنیک های معماری کشورهای صنعتی وافراط در استفاده از مصالح مدرن بدون درنظر گرفتن شرایط فرهنگی ومحیطی،موجب بحران هویت معماری،صرف هزینه های گزاف در تولید انرژی وخطر کاهش سوخت های فسیلی شده است.این درحالی است که معماری سنتی ایران نمونه بارز معماری پایدار بوده که نه تنها بیشترین سازگاری را باشرایط آب وهوایی داشته بلکه به بهترین نحو از عوامل وعناصر محیطی،در جهت تأمین آسایش درساختمان استفاده می کرده است.براین اساس شناخت ومعرفی ارزش های موجود در معماری بومی ایران،نه تنها در شناسایی آن به جهانیان مؤثر است بلکه موجب راهنمایی جهت اصلاح وانطباق تکنیک های طراحی اقلیمی با شرایط بومی هر محل خواهد بودوبه این منظور دراین مقاله به بررسی معماری سنتی شهر کرمانشاه که یکی از مناطق سردسیر غرب کشور است پرداخته وراهکارهایی که گذشتگان در این مناطق به منظور هماهنگی بااقلیم در معماری بناها بکار برده اند بیان می کنیم.

اقلیم سرد،بناهای سنتی کرمانشاه،پایداری،طراحی اقلیمی