کاظم برهانی - دانشجوی دکتری تخصصی جغرافیا وبرنامه ریزی شهری دانشگاه تربیت مدرس تهران
محمرضا تکابی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات خراسان رضوی(نیشابور)

جهان درحال توسعه متحمل یک گذار جمعیتی ازیک جامعه روستایی-کشاورزی به یک جامعه شهری-صنعتی می باشد.شهرنشینی سریع غالبا منجربه شیوه ای از استقاده از زمین می شود که بی اعتنا به نیازهای نسل آینده بوده وموجب ناپاداری شهری می شود.یکی از موارد سنجش میزان پایداری کاربری اراضی شهری میزان اختلاط این کاربری ها می باشد.در دهه ی اخیری اختلاط کاربری ها به عنوان یک جزء کلیدی درتوسعه حمل ونقل گرا،توسعه محله های سنتی،توسعه هوشمند و شهرساز نوین مطرح شده است وهدف این پژوهش سنجش میزان اختلاط کاربری اراضی شهری وتعیین نقش این عامل درپایداری شهری می باشد.روش تحقیق در پژوهش توصیفی تحلیلی بوده ومورد مطالعه محلات ناحیه2 منطقه10 شهر تهران می باشد.نتایج تحقیق حاکی از آن است که اختلاط کاربری اراضی درسه زمینه اجتماعی،اقتصادی وزیست محیطی در پایداری شهری مؤثر بوده است.به منظور سنجش میزان اختلاط کاربری اراضی درمحلات مورد مطالعه از شاخص آنتروپی استفاده شده ونتایج این شاخص نشان می دهد درمجموع محلات مورد مطالعه دارای اختلاط کاربری اراضی بسیار پایینی می باشند که نشان دهنده ی ناپایداری شهری ایم محلات از این لحاظ بوده است.

اختلاط کاربری اراضی،کاربری اراضی پایدار،پایداری شهری،شاخص آنتروپی