سینا قاضی زاده - کارشناسی ارشد معماری

جنسیت از مقوله های حساس و به عنوان یکی از متغیرهای مختلفی است که در طراحی و ارزیابی فضاهای شهری بسیار به آن توجه می شود.اگر چه تفاوت های جنسیتی بر پایه تفاوت های طبیعی استوار هستند ولی از طریق اجتماعی،فرهنگی و تاریخی ایجاد می شوند که در طول زمان دستخوش تغییراتی شده اند،به منظور تعامل بخشیدن در فضاهای باز شهری،رعایت اصل تفکیک جنسیتی و تعیین شرایط خاص برای حضور زنان ومردان،ایجاد فضاهای باز تک جنسیتی برای گذران اوقات فراغت توسط ساستگذاران و مدیران شهری ایجاد گردیده است.در این راستا در بین منابع و مقالات موجود،تنها به اشاره به نیاز ونه علل آن بسنده کرده اند.هدف این مقاله تحلیل مفاهیم و فرآیند جنسیتی شدن فضا و بررسی چگونگی روند طراحی فضاهای تک جنسیتی است که به روش تفسیری و نگرش فرهنگی-اجتماعی به رشته تحریر درآمده است.در ابتدای این مقاله به بررسی ادبیات موضوع و در ادامه به نحوه جنسیتی کردن فضا و نحوه بهره برداری از چنین فضاهایی بررسی شده است.در پایان براساس بررسی الگوهای ذفتاری و نتایج حاصل از تحقیقات پیمایشی در چامعه آماری _پارک بهشت مادران_ به ارائه راهکارهایی در جهت ارتقا کیفی پارک پرداخته می شود.سوال اصلی این است که آیا تک جنسیتی کردن صرف فضا به حضور افراد هدف در این فضاها کمک می کند یا علل دیگری در تمایل به بهره برداری از این گونه فضاها دخیل اند؟

تفکیک جنسیتی،فرهنگ،فضای باز شهری،طراحی