مهدی نارنگی - استاد راهنما،عضو هیئت علمی دانشکده معماری وشهرسازی دانشگاه هنر اسلامی تبریز
صبا پورصوتی - دانشجوی کارشناسی مهندسی معماری، دانشکده معماری وشهرسازی دانشگاه هنر اسلامی تبریز
نازنین واسعی - دانشجوی کارشناسی مهندسی معماری، دانشکده معماری وشهرسازی دانشگاه هنر اسلامی تبریز

در پی تعاملات فرهنگی با غرب و ورود اندیشه های نوین به ایران، سنت گرایان وتجدد گرایان درتقابل با یکدیگر قرارگرفنتد نهایتا به موجب آن،ساختار کلی معماری تغییر پیدا کرد. دردوره ی پهلوی ورود تکنولوژی های ساخت وایجاد سازه های جدید و اندیشه های حاکم برآن، معماری ای بوجود آورد کهسازه وساختارهای تاریخی پاسخگوی نیازهای جدید نبود ازاین نوع معماری می توان معماری صنعتی رانام بردکه نیاز سیستمساخت معماری گذشته نبود. سوال تحقیق این است ، در ساختار معماری موجود درایران با ورود معماری جدید با سازه های نوین چه تغییراتی به وجود آمد؟ که به نظر می رسد با استفاده از مواد و مصالح جدید سازه ها متفاوت تر از قبل اجرا میشدند به گونه ای که با بهره گیری از مصالح جدیدی چون آهن ، با آمیزش تکنیک های ساخت جدید با شیوه های پیشین سازه ها اجرا می شدند. این تحقیق از نوع تحقیق های بنیادی می باشد که با روش تحلیلی _تاریخی پژوهش شده است و روش جمع آوری اطلاعات مطالعه ی اسناد و کتب تاریخی و پژوهش میدانی می باشد. نتیجه نهایی اینکه استفاده از مصالح وتکنیک های ساخت جدید امکان ایجاد دهانه های بزرگتر ونیز فضاهای گسترده تر را فراهم آورده و با حفظ نماها، ساختارها و مدول های سنتی معماری جدیدی به وجود آورد که در ظاهر نشان و رنگ و بوی ایرانی داشت ولی در باطن و سازه متفاوت با آن بود

سنت ومدرنیته،دوره قاجار، دوره پهلوی، کارخانه های صنعتی