جایگاه آب به عنوان عنصر برگزیده منظرین در شهرهای دوران باستان تا ظهور اسلام وشهرهای امروزی
- سال انتشار: 1392
- محل انتشار: دومین همایش ملی معماری و شهرسازی اسلامی
- کد COI اختصاصی: IAU02_093
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 1791
نویسندگان
دانشجوی کارشناسی ارشد معماری منظر پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران
دانشجوی کارشناسی ارشد معماری منظر پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران
دانشجوی کارشناسی ارشد معماری تکنولوژی پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران
چکیده
طبیعت از دیرباز مورد توجه ایرانیان باستان بوده و تا آن جا اهمیت داشته که برای هریک از عناصر طبیعی خدای مخصوصی قائل شدند و او را سرچشمه قدرت دانسته و پرستش میکردند. آب به عنوان یکی از عناصر طبیعت نیز از این قاعده مستثنی نمیباشد.آب عنصری پاک و پاک کننده است؛ آب مایه حیات است. از دیر باز آب مهم ترین عامل شکل گیری تمدن ها بوده است. از سوی دیگر آب یکی از عناصر چهارگانه و عنصری است که از دیرباز در تاریخ کهن ایران دارای ارزش بوده و الهه و معابد بسیاری برای آنساخته اند. اناهیتا الهه آب در ایران باستان نماد پاکی، آلایش، باروری و حاصلخیزی نیز می باشد. در واقع از دیرباز این ارزش دادنبه آب به علت عملکرد صرف آب نبوده است بلکه آب یک عنصر معنایی هم تلقی می شود. مقدس شمردن آب و توجه به ویژگی های نمادی آن باعث شد تا به مرور زمان از این عنصر و صورت های مختلف آن در باغ سازی دوران باستان استفاده شود. به این ترتیب هم به جنبه زیبایی شناسی آن توجه میشد و هم جنبه های کارکردی و معنوی آب. با ظهور اسلام و تاکید بر یکتا پرستی،جایگاه آب متزلزل نشد بلکه رنگ دیگری به خود گرفت. آب که در باستان مورد پرستش بود در دوران اسلامی به عنوان عنصر مورد توجه و وسیله ای برای شناخت خدا مورد احترام و تقدس قرار گرفت. با گذشت زمان کم کم شاهد بروز این تفکر در معماری و شهرهای اسلامی هستیم. آب در شهرهای بعد از اسلام چه در باغ های ایرانی چه در حیاط خانه ها، خیابان ها یا مهرابه های جلومساجد و امامزاده ها بیشتر جنبه معنایی دارد و این برگرفته از یک ذهنیت است. ذهنیت ایرانی که همواره به این عنصر ارزش و احترام ویژه چه قبل و بعد از اسلام داشته است. اما امروزه با گذشت زمان و توسعه شهرها با تحمیل مدرنیسم از بالا جایگاه آب رنگ باخته است و دیگر برگرفته از ذهنیت مقدس شمردن آب نیست. با پیشرفت تکنولوژی و دست یابی به علم هرمونوتیک آبامروزه در شهر ها فقط تکنولوژی آب به نمایش گذاشته می شود و خود آب که مایه توجه بود به فراموشی سپرده شده است. در این مقاله به بررسی نقش و جایگاه آب به عنوان عنصر برگزیده منظرین در شهرهای دوران باستان تا ظهور اسلام و شهرهای جدید امروزی می پردازیم.کلیدواژه ها
آب، شهر اسلامی، شهر امروزی، ایران باستانمقالات مرتبط جدید
- ارزیابی تاثیر فناوریهای نوین دیجیتال (BIM)، هوش مصنوعی و اینترنت اشیا بر بهبود بهره وری و کاهش ریسک در پروژه های ساخت و ساز ایران مطالعه) مورردی اداره کل نوسازی شهر تهران منطقه (۸)
- سازه های مقاوم هوشمند جهت بهینه سازی مصرف انرژی با محوریت زیست محیطی
- درآمدی بر امکان حضور رهنمودهای باغسازی معماری اسلامی در پیشبرد طراحی منظر معاصر
- باغسازی در معماری اسلامی؛
- شناسایی ریسکهای موثر در پیشرفت فیزیکی پروژه های ساخت به روش بهترین بدترین فازی
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.