میثم مرد سلطانی - مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی ، دانشکده علوم پزشکی دزفول، ایران
محمدرضا دایر - گروه زیست شناسی دانشده علوم دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران
مهناز کسمتی - گروه زیست شناسی دانشده علوم دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران
حمید علی بهار - گروه زیست شناسی دانشگاه پیام نور مرکز دزفول، ایران

سابقه و هدف: امروزه کیی از علل مرگ و میر در افراد دیابتی ایجاد اختلالات قلبی-عروقی شناخته شده است. مطالعات متعدد نشان می دهد که عوارض قلبی در بیماران دیابتی به دنبال تشکیل ترومبوز های درون عروقی ایجاد می گردند. مطالعات پیشین ما افزایش معنی دار برخی از فاکتور های انعقادی و در عین حال عدم افزایش در کارایی آبشار های انعقادی را نشان می دهد. در این مطالعه نگاهی دقیق تر به روند تغییر در میزان فاکتور های انعقادی، فعالیت آبشارهای انعقاد و نیز روند تغییر در کوفاکتور های انعقادی مانند کلسیم ( 2+Ca ) می اندازیم. روش ها : در این مطالعه تعداد 60 نفر بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 بدون سابقه ابتلا به هر گونه اختلال حاد و مزمن انتخاب و با 30 نفر فرد سالم، از نظر میزان فاکتور های بیوشیمیایی TG، Ca و FBS+2 و PO4-3و K و Na و پارامتر های انعقادی PT، APTT، vWF، I، II،V، VII، VIII، IX، X و XI مقایسه آماری می شوند. در این تحقیق همچنین ضریب همبستگی پیرسون بین پارامتر های مورد سنجش نیز اندازه گیری می شود. یافته ها: ما نشان می دهد که فاکتورهای FBS ، TG، II، IX، X و XI در افراد دیابتی نسبت به افراد سالم افزایش معنی داری دارند. در این میان 2+Ca و فسفات ( 3-PO4 ) پلاسمایی در افراد دیابتی نسبت به سالم کاهش معنا داری را نشان می دهد. نتایج این مطالعه همچنین نشان می دهد که مدت زمان APTT در گروه دیابتی نسبت به گروه شاهد طولانی تر می باشد. بررسی ضریب همبستگی پیرسون بین + 2+Na، K+، Ca و 3-PO4 و فاکتور های انعقادی نشان داد که بین هیچیک از این پارامتر ها همبستگی معنادار وجود ندارد. بحث و نتیجه گیری: کاهش غلظت پلاسمائی یونهای کلسیم وفسفات در افراد دیابتی نسبت به افراد سالم حکایت از وجود اختلال در عملکرد کلیوی حتی در مراحل اولیه ابتلاء به بیماری دیابت نوع 2 دارد. کاهش معنا دار در میزان 2+Ca پلاسما در بیماران دیابتی در کنار افزایش مقدار فاکتورهای انعقادی می تواند مکانیزیمی برای جلوگیری از وقوع زود هنگام و مکرر ترومبوز عروقی باشد تا از اختلالات زود هنگام قلبی جلوگیری کند، هرچند که در مراحل بعدی بیماری افزایش بیشتر فاکتورهای انعقادی می تواند این اثر مفید کاهش کلسیم را تحت الشعاع قرار داده و منجر به افزایش ترمبوز عروقی شود.

افزایش فعالیت ویژه فاکتور های انعقادی، بیماری قلبی عروقی، دیابت شیرین