مطالع هی خواص مکانیکی و استحکام بالستیکی نانوکامپوزیت های نانورس/پلی استایرن و نانورس/پلی استایرن ضربه پذیر

در این مقاله به مطالعه ی اثر حضور نانورس در دو عضو از خانواده ی بزرگ پلی استایرن، یعنی پلی استایرن با مصارف عمومی و پلی استایرن ضربه پذیر از نقطه نظر خواص مکانیکی و استحکام در برابر ضرب ه ی سرعت بالا (ضربه ی بالستیک) پرداخته شده است. هدف از وارد کردن نانوذرات معدنی رس به این پلیمر گرمانرم، بهبود خواص مکانیکی و افزایش استحکام بالستیکی آن بوده است. نانوکامپوزیت ها در این کار تحت شرایط فرایندی کاملاً یکسان به روش اختلاط مذاب در اکسترودر و مخلوط کن داخلی تهیه شدند و تحت آزمون های استاندارد مکانیکی و ضربه ی سرعت بالا قرار گرفتند. برای تشخیص کیفیت بازشدن نانوصفحات رس از پراش پرتوی ایکس استفاده شد که نتایج حاکی از بازشدن تقریبی صفحات در هردو پلیمر می باشد. در نتایج آزمون های مکانیکی می توان شاهد افزایش مدول کششی و مدول خمشی و افت تقریبی استحکام کششی در هر دو پلیمر بود. در آزمون ضربه ی سرعت پائین، اثر منفی حضور نانوذرات رس مشهود است. آزمون ضربه ی سرعت بالا بهبود قابل توجه در استحکام بالستیک را نشان داد.

کلیدواژه ها:

نانوکامپوزیت ، نانورس ، پلی استایرن ، استحکام بالستیک