بررسی قراردادهای مهندسی ، تدارکات و ساخت ( EPM ) و بیع متقابل در قوانین ایران

  • سال انتشار: 1390
  • محل انتشار: هفتمین کنفرانس بین المللی مدیریت پروژه
  • کد COI اختصاصی: IPMC07_041
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 1112
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

محمد امینی رئوف

کارشناس ارشد مهندسی و مدیریت ساخت از دانشگاه علم و صنعت ایران، کارشناس قراردادها شرکت مهنادسی مشاور مهاب قدس

چکیده

نظامهای مختلفی جهت اجرای پروژه ها در کشور وجود دارد که شامل پیمان امانی، روش سنتی سه عاملی (design-bid-built) ، طرح و ساخت دو عاملی، مدیریت اجرا و پیمانکاری مدیریت است. نظام مورد استفاده در کشور عمدتاً بصورت سه عامل طراحی ، مناقصه، ساخت بوده است که در حال حاضر مطابق سیاست های دولت اخیراً به سمت اجرای پروژه به روش دو عامل طرح و ساخت سوق یافته است. روش سه عاملی یا EP+C ذاتاً روشی اشتباه و ناکارآمد نمی باشد و جهت یک برهه زمانی خاص مناسب بوده و در حال حاضر با توجه به دلایلی که خواهیم گفت دیگر کارائی لازم را ندارد در روش EP+C ابتدا پیمانکار EP انتخاب می شود و پس از طی بخش اعظمی از مراحل طراحی و تامین تجهیزات نوبت به برگزاری مناقصه و انتخاب مشاو.ران و پیمانکاران ساخت و نصب می رسد.

کلیدواژه ها

طراحی، تدارک، ساخت، بیع متقابل

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.