رویکرد اصل عدالت از اصول چهارگانه اخلاق زیستی بر امکان برچسب زنی مکمل های غذایی تغییریافته ژنتیکی

امروزه محصولات فناوری زیستی در بازارهای جهانی از اهمیت و جایگاه ویژه ای برخوردار هستند. فیتاز، زایلوز، بتاگلوکاناز، انواع پروبیوتیک ها و انتی بیوتیک ها و بسیاری دیگراز جمله مکمل های غذایی هستند که بطور معمول در جیره غذایی دام و طیور مورد استفاده قرارمی گیرند. ریز سازواره های تولید کننده این مکمل ها دارای محدودیت ذاتی تولید هستند و همین امر ما را به استفاده از مکمل های غذایی دست ورزی شده ژنتیکی ترغیب می کند تا بتوانیم ضمن افزایش عملکرد، هزینه ها را نیز کاهش دهیم. مراحل تولید وبهره برداری از محصولات تغییر یافته ژنتیکی منوط به رعایت مجموعه ای از قوانین و پاره ای ملاحظات اخلاقی است که صرف نظر از نوع محصول مورد توجه قرار می گیرند. در این میان یکی ازملاحظات اخلاقی مهم که براساس حق انتخاب مصرف کننده و امکان شناسایی محصولات تغییر یافته ژنتیکی مورد توجه قرار می گیرد مسئله برچسب زنی این محصولات است. این پژوهش با تمرکز براصل عدالت از اصول بنیادین اخلاق زیستی، امکان برچسب زنی را بعنوان یکی از ملاحظات مهم اخلاقی در بحث بهره برداری از مکمل های غذایی تغییر یافته ژنتیکی مورد بحث و بررسی قرار می دهد. هرچند در ظاهر به نظر می رسد که این امر اخلاقی و هم سو با رعایت حقوق مصرف کننده است اما برچسب زنی این محصولات پیامدهایی را به دنبال دارد که آگاهی از آنها ما را در پذیرش عادلانه بودن این عمل با تردید روبرو می کند.