مطالعه ژنوتیپ های جو در مناطق سرد

در این تحقیق 20 ژنوتیپ جو بصورت کشت پاییزه درسال اول 7 مکان و درسدل دوم 8 مکان درقالدب طرح بلوک تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرارگرفتند.در محیطهای مذکور آزمایشات به صورت یکنواخت بده اجرا درآمد متر بودوارقام نیز به عنوان فاکتور ثابت در نظر گرفته شدند. طول هر کرت آزمایشی 6 متر وعرض آن 1/2 متر بود. ارقام مورد مطالعه از 20 رقم مورد آزمایش 11 رقم آنها داخلی و 9 رقم خارجی بود . نتایج حاصل از تجزیه ساده داده ها در هر محیط نشان داد که عملکرد ژنوتیپ های مورد مطالعه در برخی محیط ها (ترکیب سال و مکان) در سطوح احتمال پنج و یک درصد معنی دار بود. به عبارت دیگر در مکانها و سالهای مختلف، ژنوتیپ ها عملکردهای متفاوتی تولید کردند و اختلاف بین میانگین عملکرد ژنوتیپ ها معنی دار بود. در اکثر محیط ها اثر بلوکمعنی دار نبود. بدلیل اینکه آزمایشات ایستگاه تبریز در سال اول تکرار نشده بود بنابراین امکان برآورد اثرات اصلی سال و مکان امکان پذیر نبود. همچنین امکان بدرآورد اثرات متقابل این عوامل با اثر ژنوتیپ و با یکدیگر نیز میسر نبود. مشابه سایر آزمایشات پایداری اثر متقابل ژنوتیپ و محیط معنی دار بود و بنابراین ژنوتیپ های مورد بررسی نسبت به ایستگاههای خاصی سازگاری دارند. تجزیه واریانس مرکب در هر سال نیز انجام شد. در سال اول اثر مکان در سطح یک درصد معنی دار شد که نشان دهنده این بود که مکانهای مختلف اثر متفاوت برروی عملکرد ژنوتیپ ها داشتند .با توجه به نتایج حاصل از تجزیه مرکب در سال دوم، اثرات محیط و اثر متقابل ژنوتیپ ومحیط و اثر اصلی ژنوتیپ در سطح احتمال 1 درصد معنی دار بودند. معنی دار بودن اثر محیط نشان می دهد که محیطها از نظر عملکرد ژنوتیپ ها با هم اختلاف دارند.

کلیدواژه ها:

جو ، اثر متقابل ، پایداری ، عملکرد