زهرا شایانی پور - مدرس دانشگاه پیام نور مرکز نوراباد ممسنی و دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی
علی نگین تاجی - عضو هیات علمی گروه علوم تربیتی دانشگاه پیام نور مرکز نورآباد ممسنی

آموزش و بهسازی، کوشش مداوم و برنامه ریزی شده به وسیله مدیریت برای بهبود سطح شایستگی کارکنان و عملکرد سازمانی است. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر پیش بینی سهم کاربرد مولفه های مدیریت (برنامه ریزی، سازماندهی، هدایت و نظارت) به روش اسلامی، در بهسازی مناب انسانی سازمان ها است. بدین منظور سوالات اساسی پژوهش شامل موارد زیر است: چه نسبتی از تغییرات بهسازی منابع انسانی را مدیریت به شیوه اسلامی پیش بینی می کند آیا تفاوت معنی داری بین شیوه مدیریت اسلامی و بهسازی منابع انسانی در سازمانهای مختلف، وجود دارد و آیا سابقه کار کارکنان تفاوت معنی داری در پیش بینی رابطه بین بهسازی منابع انسانی و مدیریت اسلامی ایجاد می کند تحقیق حاضر از نوع همبستگی می باشد و جامعه آماری شامل کلیه کارمندان اداره کل نوسازی مدارس استان کهگیلویه و بویر احمد و سازمان شهرداری نورآباد ممسنی است که از این تعداد 130 نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه محقق ساخته بهسازی منابع انسانی و پرسشنامه مدیریت اسلامی بود که روایی و پایایی آنها به روش های تحلیل محتوا و آلفای کرونباخ محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از روش های تحلیل رگرسیون تک متغیره، تحلیل واریانس و آزمون تی استفاده شد و نتایج نشان داد که: رابطه ی بین مدیریت اسلامی و بهسازی منابع انسانی در سطح 99% مثبت و معنادار است و از بین مولفه های مدیریت، هدایت کارکنان (شامل انگیزش، رهبری و ارتباطات) به شیوه اسلامی، رتبه اول را در پیش بینی بهسازی منابع انسانی دارد. سابقه کار کارکنان و نوع سازمان آنان تفاوتی در پیش بینی رابطه ی بین مدیریت اسلامی و بهسازی کارکنان ندارد.

بهسازی مناب انسانی، مدیریت اسلامی، عملکرد سازمانی