راهبردهای پابرجای سناریوهای تجارت گاز با رویکرد تاسف نسبی در شرکت ملی صادرات گاز ایران

بهترین واکنش به عدم قطعیت عمیق، نوعی راهبرد است که به جای بهینه بودن برای یک آینده ی پیش بینی شده و مشخص، جواب گوی آینده های مختلف فراوان بوده و همگام با ظهور اطلاعات جدید در طی زمان تکامل یابد، این گونه راهبردها که به راهبردهای پابرجا معروف هستند با استفاده از برنامه ریزی پابرجا که یکی از رویکردهای تلفیق میان سناریونگاری و برنامه ریزی است تعیین و اولویت بندی می گردند. در این پژوهش، ما برآن هستیم تا بدانیم که برنامه ریزی بر پایه سناریونگاری و ابزار پابرجایی وکاربردآن چیست؟، چه رابطه ای بین تاسف نسبی و پابرجایی است؟ و اینکه نقش متغیرهای جذابیت و امکان پذیری راهبردها بر روی پابرجایی راهبردها چیست؟ و بطور اختصاصی در شرکت ملی صادرات گاز ایران راهبردهای پابرجا کدامند؟ به همین منظور با استفاده از روش تحقیق از نوع تحقیقات همبستگی و از ابزار پرسشنامه ای که روایی و پایایی آن محاسبه شده است. (میزان پایایی بالاتر از 70 برای متغیرها در هر دو سناریو) و نیز بهروش سرشماری از نمونه ی آماری، اطلاعات لازم جمع آوری تحلیل و تجزیه گردید و در نهایت با اندازه گیری میزان تاسف نسبی راهبردها در این تحقیق به این نتیجه رسیدیم که رابطه معنی داری بین جذابیت و امکان پذیری راهبردهای منتج شده از برنامه ریزی استراتزی شرکت ملی صادرات گاز ایران و تاسف نسبی و پابرجایی این راهبردها وجود دارد و همچنین این راهبردها در سناریوی جهانی شدن بازار دارای بیشترین میزان پابرجایی بوده که این موضوع نشان دهنده ی قوت بالای وضع مطلوب ایران با این سناریو است. به عبارت دیگر مجموعه شرایط در این سناریو برای ایفای نقش ایران در تجارت گاز بیش از سناریوی دیگر است.

کلیدواژه ها:

استراتژی (strategy) ، برنامه ریزی پابرجا (Robust-planning) ، عدم قطعیت (uncertainty) ، تاسف نسبی (relative regret)