الناز همپانژاد - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

مناطق ساحلی تجلی فعل و انفعالات پیچیده و پویای فرآیندهای طبیعی، جمعیتی و اقتصادی است که در شبکه ای از تأثیر و تأثر متقابل بهم پیوند می خورند. امروزه گسترش گردشگری سواحل یکی از منابع در آمدی (در کنار سایر فعالیتها) شهرها بشمار می رود که می تواند توسعه پایدار شهری را با چالش مواجه سازد. گردشگری با هریک از شاخه های خود که به نوعی جاذب گردشگری است می تواند آثار و پیامدهای مثبت و منفی را به همراه داشته باشد که اثرات زیست محیطی به عنوان یکی از مهمترین این پیامدها می باشد که این امرنه تنها گردشگری پایدار و حتی توسعه پایدار شهر و منطقه را تحت الشعاع قرار خواهد داد. توسعه پایدار شهر تنکابن به عنوان یک مقصد گردشگری تحت تاثیر فعالیتهای گردشگری ساحل و پیامد های زیست محیطی آن قرار دارد. در این پژوهش ضمن بررسی مفاهیم گردشگری و توسعه پایدار شهری، اثرات و پیامدهای زیست محیطی گردشگری ساحل، بر توسعه پایدار شهری شهر تنکابن مورد بررسی قرار گرفته است. روش شناسی حاکم بر این تحقیق ترکیبی از روش پرسشنامه ای و اسنادی است پاسخهای مردم و مسولین حاکی از تاثیرکم گردشگری بر توسعه پایدار شهری و گاهی اوقات به عنوان یک معضل زیست محیطی محسوب می شود. فراوانی ساخت و سازها در سواحل این شهر که بیش از گنجایش و ظرفیت اراضی است، علاوه بر گسترش بی رویه و ناهمگون افقی شهر سبب آلودگی زیست محیطی و به خصوص آلودگی منابع آب گردیده است.

گردشگری ساحلی، توسعه پایدار شهری، گردشگری سبز، شهر تنکابن