شاهین سیدآقایی - انشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات بروجرد، گروه مهندسی برق کنترل، ایران
محمدرضا جاهد مطلق - دانشگاه علم و صنعت ایران، دانشکده مهندسی کامپیوتر، تهران، ایران
سعید محمدحسینی - دانشگاه مالک اشتر اصفهان، دانشکده مهندسی برق، اصفهان، ایران

کنترل ستون های تقطیر با دیواره جداکننده به شکل بهینه همواره یکی از دغدغه های اساسی تولید کنندگان این ستون ها بوده است، چرا که مزایای استفاده از این ستون های تقطیر در رابطه با مصرف انرژی کمتر، آلایندگی بسیار کم آنها و حجم کوچکتر در مقایسه با ستون های تقطیر سنتی بسیار چشمگیر می باشد. ستون های تقطیر با دیواره جداکننده اصلی ترین گزینه جهت صرفه جویی در انرژی مصرفی در صنایع یاد شده هستند. ستون های تقطیر یکی از پرهزینه ترین اجزای فرآیندی هستند که نیاز به سرمایه گذاری اولیه هنگفتی دارند. بطور خاص، طبق نتایح حاصله از نمونه های صنعتی عملیاتی شده، این گونه از ستون های تقطیر بطور متوسط انرژی مصرفی برای تقطیر را در کاربردهای مختلف نسبت به سیستم های متداول به میزان 30 درصد کاهش داده و همچنین با یکپارچه سازی چندین ستون تقطیر متداول در یک ستون، میزان سرمایه گذاری اولیه مورد نیاز را نیز به میزان قابل توجهی کاهش می دهند. البته این بهبودها با برخی پیچیدگی ها در بهره برداری و کنترل این ستون ها همراه است که عمدهی پژوهش های کنونی در جهان در این زمینه را به خود اختصاص می دهند. در این مقاله ابتدا از کنترل کننده های نامتمرکز جهت کنترل ستون استفاده شده و سپس از کنترل کننده مدل پی بین نظارتی که ساختاری دولایه داشته و نقطه مرجع کنترل کننده های PID که در لایه ی پائین قرار دارند، استفاده می شود. مزایای استفاده از این کنترل کننده را اینگونه می توان برشمرد: نخست آنکه قرار دادن کنترل کننده مدل پیش بین در لایه ای بالاتر از کنترل کننده های PID منجر به نیاز به محاسبه و تنظیمات کمتری برای کنترل کننده مدل پیش خواهد شد. دوم اینکه در صورتی که به هر دلیل عملکرد کنترل کننده مدل پیش دچار مشکل شود کنترل کننده های PID می تواند به کارکرد خود ادامه دهند. نهایتاً مقاوم بودن کنترل کننده های نا متمرکز و پیش بین نظارتی در برابر اغتشاش و عدم قطعیت در ورودی نترلی بررسی می گردد که نتایج حاکی از برتری کنترل کنند ه مدل پیش بین نظارتی می باشد.

اسپلیت بخار، اسپلیت مایع، بویل آپ، جریان برگشتی، کنترل مدل پیش بین نظارتی، عدم قطعیت