صاحبعلی منافی - عضو هیئت علمی، گروه فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود، شاهرود، ایران
علی اصغر روحانی - عضو هیئت علمی، گروه فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود، شاهرود، ایران
امین پردل - دانشجو، گروه فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود، شاهرود، ایران

دانشمندان از جاذب های زیستی و همچنین جاذب های نانوی متنوع و بسیار زیادی برای حذف فلزات سنگین مختلف از محیط های آلوده استفاده کردند، نتایج کارهای آنها نشان دهنده توان بسیار زیاد این مواد برای استفاده به منظور حذف فلزات سنگین می باشد. در این تحقیق از سیستمی غیر پیوسته برای حذف کبالت محلول در آب استفاده شد. همچنین مواد جاذب بشکل معمولی در محلول حاوی فلز سنگین ریخته می شدند، این فرایند شامل سه مرحله بود. در مرحله اول زمان ماند 5 تا 90 دقیقه برای جاذب نانود مورد بررسی قرار گرفت، در گام بعد مقادیر 1 تا 4 گرم جاذب جلبکی به جای جاذب نانو استفاده شد و در ا نتها از مخلوط هر دو جاذب برای حذف استفاده شد. نتایج بدست آمده از این پزوهش نشان داد که بهترین زمان برای حذف زمان 90 دقیقه بود، نتایج مرحله دوم نشان دادند که با افزایش مقدار جاذب جلبکی مقدار درصد حذف فزایش می یابد، همچنین نتایج مرحله سوم نشان دهنده بیشتر بودن توان جاذب جلبکی در مقایسه با جاذب نانو و جاذب مخلوط نانوذرات با زیست تودههای جلبکی برای حذف فلز کبالت از آب بود. با استفاده از نتایج این پژوهش می توان نتیجه گرفت جاذب تولید شده از جلبک دارای توانائی های بسیار زیادی برای حذف فلز ک بالت از آب می باشد.

نانوذرات اکسید آهن، کبالت، زیست توده های جلبکی، حذف