ملیحه هاشمی تیله نویی - کارشناسی ارشد طراحی شهری، مدرس گروه شهرسازی دانشگاه مازندران
الهام رضائیان کله بستی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، کارشناس شهرسازی دانشگاه مازندران

با توجه به اهمیت موضوع امنیت در سعادت انسان ها و آسیب پذیری ویژه زنان، موضوع امنیت شهری زنان با رویکرد CPTED در این پژوهش بررسی شده است. روند کار شامل بررسی مبانی و تجارب مرتبط، مفهوم سازی، استخراج ابعاد و شاخص ها، اعمال آنها در قالب پرسشنامه در محدوده ای به عنوان نمونه میدانی (محله حصیرفروشان شهر بابل) و در نهایت ارائه راهکارهایی جهت ارتقاء امنیت زنان در فضای شهری می باشد. سنجش میزان امنیت درک شده از فضا و میزان استفاده از فضا و تهیه راهنمای طراحی شهری جهت ارتقای امنیت زنان در فضاهای شهری جدید از اهداف اساسی این مقاله می باشد. روش تحقیق حاضر توصیفی- تحلیلی است. با عنایت به ملزومات این تحقیق در آغاز با مطالعات اسنادی به تبیین مساله ی تحقیق، تعیین عوامل موثر در ارتقای امنیت زنان در فضای شهری بومی تبرستان پرداخته شد. و سپس وضعیت محله ی مورد مطالعه ترسیمشد. در واقع بعد از بررسی های کالبدی و میدانی و مصاحبه های عمیق و تهیه پرسشنامه برای رسیدن به اهداف مورد نظر، عوامل موثر در امنیتزنان مورد تجزیه و تحلیل نهایی قرار گرفت.نتایج پژوهش نشان داد که احساس امنیت زنان استفاده کننده از محله حصیرفروشان بابل به علت بافتویژه کالبدی و همبستگی و آشنایی اهالی و وجود کسبه و نظارت طبیعی بالا می باشد. همچنین بررسی شاخص ها حاکی از آن است که با افزایشمیزان خوانایی و آشنایی فضا، ارتقای حیات شبانه فضا، نظارت بر فضا و دسترسی به امداد و کارایی حمل و نقل عمومی میزان احساس امنیت درکشده از فضا افزایش می یابد.

؛CPTED، فضای شهری، امنیت زنان