سمیرا کلانتری - باشگاه پژوهشگران جوان- دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری
زینب فرجی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری

استفاده از یک توپولوژی مناسب جهت برقراری ارتباطات بین پردازنده ها در سیستم های چند پردازنده ای، یکی از مسائل م هم و اساسی است که باعث افزایش کارایی شبکه های ارتباطی از جمله کاهش تأخیر در شبکه، کاهش بار ترافیکی، افزایش اطمینان، افزایش تحمل خطا و مسیریابی بهینه می شود. با توجه به اینکه لینک های قطری و شبکه های سلسله مراتبی هر یک به دنبال بهبود کارایی شبکه، مورد طراحی قرار گرفته اند، ما در این پژوهش با هدف بهره مندی از مزایای هر دو روش به ارائه ی روشی مبنی بر ترکیب آنها (شبکه های سلسله مراتبی قطری) پرداخته ایم. شبکه های سلسله مراتبی به دنبال مدلی با بهبود هزینه، کاهش Diameter و عدم افزایش درجه هستند، از طرف دیگر براساس نتایج حاصل از تحقیقات دانشمندان، به طور میانگین استفاده از لینک های قطری باعث کاهش 50 درصدی Diameter، کاهش تعداد نودهای واسطه و کاهش بار ترافیکی و میانگین تأخیر در شبکه می شود. بدین ترتیب گر چه روش پیشنهادی سیم بندی شبکه را افزایش می دهد اما در حالت کلی رسیدن به کارایی بالا با استفاده از این مدل بر افزایش هزینه سیم بندی در شبکه غلبه می کند. روش ارائه شده در این پژوهش بر روی برخی مدل های سلسله مراتبی مورد آزمایش قرار گرفته و نتایج قابل قبولی را ارائه داده است.

شبکه درخت مش دو بعدی قطری (D2D MoT)، شبکه روی تراشه (NC)، شبکه مش قطری (Dmesh)، شبکه های ارتباطی سلسله مراتبی (HIN) و Diameter