بررسی آب زیرزمینی استان بوشهر برای استفاده از آب شرب با توجه به TDS و TH

به منظور حفظ کیفیت آب زیرزمینی اطلاع از پراکنش زمانی و مکانی آنها حازئ اهمیت است. این تحقیق به منظور بررسی تغییرات مکانی TH و TDS آب زیرزمینی استان بوشهر برای استفاده آب شرب با استفاده از روش های زمین آمار صورت پذیرفت. بدین منظور از اطلاعات 405 چاه که آنالیزهای کیفی روی آن صورت گرفته بود، استفاده گردید. در این راستا پس از برازش بهترین مدل واریوگرام به ساختار فضایی داده های کیفی آب شامل TH و TDS و ارزیابی روش های مختلف درون یابی شامل کریچینگ، کوکریچینگ و روش عکس فاصله وزن دار با توان یک تا چهار، نقشه پهنه بندی تغییرات مکانی آنها در محیط نرم افزاری ArcGIS با استفاده از بهترین روش درون یابی تهیه شد. آب زیرزمینی استان بوشهر از نظر میانگین های TH و TDS در گروه غیرقابل شرب قرار گرفت. ضمن ارزیابی روش های درون یابی، نتایج حاصل نشان داد که از بین روشهای درون یابی استفاده شده در این تحقیق روش کوکریچینگ برای متغیر TDS و روش عکس فاصله وزن دار با توان سه برای متغیر TH از دقت بالاتری برخوردار هستند و نقشه متغیرها با استفاده از این روش ها تهیه شد. بر اساس نقشه های تهیه شده مقدار TH و TDS از جنوب و جنوب شرقی به سمت شمال و شمال غربی افزایش می یابد و طبق طبقه بندی شولر تقریباً بیشتر مساحت استان در محدوده نامناسب تا غیر قابل شرب قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

، TDS ، TH ، درون یابی ، کوکریجینگ ، عکس فاصله وزن دار