پژوهش و قانون گذاری جغرافیایی؛ ماحظاتی برای قانون گذاری در راستای رشد و پیشرفت متوازن کشور

ایران کشوری پهناور است که از تنوع بسیار زیاد جغرافیایی، فرهنگی و اجتماعی برخوردار است. این گوناگونی موجب شده در هریک از بخش های کشور شرایط متفاوتی حکمفرما باشد. درحالی که در جمهوری اسلامی ایران همه قوانین مصوب در سطح ملی تصویب شده و به رغم وضعیت متفاوت مذکور برای همه مناطق کشور بطور یکسان به اجرا گذارده می شود. این مساله در برخی از مناطق که (به لحاظ شرایط خاص حاکم بر آن) همخوانی مناسبی با بعضی از قوانین وضع شده در سطح ملی ندارن موجب آسیب پذیریشان شده و ضمن کارایی این قوانین در این مناطق، مزیت هنای نسبی و ظرفیت های مختلف فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی آنها را مورد توجه و بهره برداری مناسب قرار نمی دهد. در این پژوهش سعی شده است با اشاره به نقش پژوهش در قانونگذاری، لزوم توجه به تفاوت ها و تعریف قوانین متناسب با وضعیت حاکم بر هریک از این مناطق را بررسی کنیم که ماحصل آن ضرورت توجه به قانونگذاری جغرافیایی است که یکی از مباحث کاربردی و مهم در قانونگذاری و حکمرانی خوب است.