برنامه ریزی راهبردی توسعه پایدار گردشگری ناحیه ای نمونه موردی : شهرستان تحت جلگه

در عصر حاضر، گردشگری و اقتصاد گردشگری یکی از اصلی ترین و مهمترین ارکان اقتصادی-تجاری جهان محسوب می گردد و بسیاری از کشورها این صنعت را بعنوان منبع اصلی درآمد، اشتغال زایی، رشد بخش خصوصی و توسعه ساختار زیر بنایی می دانند.شهرستان تحت جلگه در استان خراسان رضوی یکی از مناطق کمتر برخورداری است که چندی است از سطح بخش به شهرستان ارتقاء پیدا کرده است و در این پژوهش امکان استفاده از آثار گردشگری آن در جهت توسعه پایدار ناحیه ای مورد توجه قرار گرفته است ، زیراکه توسعه پایدار بعنوان مهمترین راهبرد توسعه یک ناحیه محسوب می شود. لذا تلاش شده است از طریق برنامه ریزی راهبردی و با استفاده از مدل تحلیلی و آینده نگر SOWT راهبردهایی کاربردی برای توسعه پایدار این منطقه ارائه گردد. مدل تحلیلی سوات ابزاری برای تحلیل وضعیت و تدوین راهبرد است و مفاهیمی همچون راهبرد ، محیط داخلی ، محیط خارجی، قوت ، ضعف ، تهدید و فرصت را می توان مفاهیم پایه این تکنیک محسوب کرد. مقاله حاضر به روش تحقیق توصیفی- تحلیلی بر مبنای داد ه های میدانی و اسنادی انجام شده است. برای مشارکتی کردن برنامه ریزی آتی در ناحیه مورد مطالعه،از سه گروه شامل مردم140نفر، مسولین 30نفر و گردشگران60نفر استفاده گردید. بنابراین سوالات اساسی تحقیق این است که پتانسیلها و محدودیتهای توسعه گردشگری این شهرستان کدامند؟ و چه راهبردها و راهکارهایی جهت توسعه گردشگری که منجر به توسعه گردشگری پایداربشود وجود دارد؟در مجموع یافته های پژوهش حاضرنشان دهنده آن است که راهبردهای قابل قبول در برنامه ریزی گردشگری شهرستان تحت جلگه( فیروزه)،در اولویت اول راهبردهای محافظه کارانه می باشد .

کلیدواژه ها:

صنعت گردشگری ، توسعه پایدار گردشگری ، توسعه ناحیه ای ، مدل SWOT ، شهر ستان تحت جلگه