بادگیر ها از دیر باز تا به امروز و نقش آنها در پایداری معماری

سالیان پس دراز، بادگیر یکی از اجزاء مهم معماری، با اشکال مختلف در شهرهای مرکزی و جنوبی ایران استفاده می شده که هر کدام برحسب ارتفاع و جهت باد مطلوب طراحی و اجرا شده اند. نحوه تعامل انسان با محیط از دیر زمان مسئله ساز بوده و معمایی است که ازگذشته تا به امروز فکر انسان را به خود مشغول ساخته است. جریان بادها تأثیر قابل توجهی در مکان یابی، شکل و معماری محل سکونتانسانها داشته اند.تنوع بادها از نظر جهت، سرعت، میزان رطوبت و فصل وزش، تأثیرات متفاوتی بر مجتمع های زیستی به جا گذاشته اند و انسان اندیشمند را در استفاده هر چه بهتر از این انرژی طبیعی واداشته است.بادگیر نحوه برخورد مناسبی در استفاده بهینه از باد است که درنتیجه آن تهویه طبیعی در بنا بوجودمیآید. هدف اصلی این مقاله شناخت یکی از انردامهای معمراری بر ومی و تاریخی ایران، در رسیدن بهجواب سئوالی است که چگونه می توان از انرژی طبیعی به شکل طبیعی آن استفاده کرد و به توسعه ایی پایدار که نیازهای حاضر را بدون به مخاطره انداختن توانایی نسلهای آینده برای تأمین نیازهایشان، برآورده می کند، رسید ما قرنها پیش در کشورمان از بادگیر استفاده می کردیم و الان که حرف از معماری اکو تک میشه اصلا یادمان نمی یاد که ما خودمان درگذشته پیشرو در این نوع معماری بودیم ولی وقتی یکی از این عناصر در معماری معاصر توسط معماران کشور های دیگه استفاده میشه اسمشو خلاقیت و نوآوری می گذاریم . اصلا هیچ توجهی به این آموزگاران بزرگ که گذشته برای معماران امروز بجا گذاشته توجه نمی کنیم و خیلی ساده از کنار آنها می گذریم ،این منبع الهام غنی می توانند ما را بسوی خلاقیت های جدید راهنمایی کنند . تاریخ معماری ما باید استادان ما به سوی معماری پایدار باشد.

کلیدواژه ها:

بادگیر ، تهویه طبیعی ، معماری سنتی پایدار ، بادگیرنوین