ررسی مقایسه ای برخی الگوهای معماری بومی و هم راستا با معماری پایدار در دو روستای ابیانه و ماسوله

پدیده معماری بومی درخالص اندیشیدن واحترام به طبیعت ازاهمیت ویژه ای برخوردار است وباآنکه درطول تاریخ تغییرات زیادی درآن رخ داده توانسته اصول و هویت خود را حفظ کند درشکل گیری این نوع معماری عواملی چون اجتماعی اقتصادی محیط طبیعی و نمادهای فرهنگی قابل مشاهده است ارزشهای موجود درمعماری بومی دراثرسالها آزمون و خطی بدست امده و بصورت کاملا طبیعی درپیوند با محیط و طبیعت اطراف خود شکل گرفته است برای مثال درمناطق کوهستانی برای دفع گرما اقداماتی چون قراردادن تراس درتابستان نشین و استفاده ازروزن برای تهویه هوا اندیشیده شده است نکته قابل توجه درتمام این راه کارها این است که بدون استفاده ازتجهیزات اسیب رسان به طبیعت و منابع غیرقابل بازگشت اجرا شده و پیوند بین محیط مصنوع زندگی انسان با محیط بیعی را به بهترین وجه حفظ نموده که تمامی این موارد ازارزشهای غیرقابل انکار معماری پایدارمیب اشد درواقع اثرات منفی قطع ا رتباط این نوع معماری با معماری جدید سبب ایجادتفکر اولیه درباب این بررسی گشت دراین مقاله تلاش شده است تا ازطریق تحلیل اسنادومدارک موجود ضمن برشمردن ویژگیهای معماری پایدار به بررسی مقایسه ای دوروستای ابیانه و ماسوله درمیزان هماهنگی با این ویژگیها درسه حوزه ی نحوه هماهنگی و تاثیر پیذری ازتوپوگرافی منطقه نحوه ی برطرف کردن نیازهای سرمایشی و گرمایشی ازطریق معماری ساختمان و نوع مصالح به کاررفته درابنیه پرداخته شود

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، معماری پایدار ، طبیعت