شهریار افندی زاده - عضو هیئت علمی دانشکده عمران، گروه برنامه ریزی حمل و نقل، دانشگاه علم و صنعت ایران
سیدمحمد سیدحسینی - عضو هیئت علمی دانشکده صنایع، گروه تولید صنعتی، دانشگاه علم و صنعت ایران
امیرحسین سلاحورزی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی حمل و نقل، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

سیستمهای حمل و نقل هوشمند میتوانند نقش موثری در دستیابی به تمامی اهداف طرح جامع حمل و نقل و ترافیکشهر تهران داشته باشند. لذا برای بهره گیری از این پتانسیل، لازم است که با ارائه ی کمتدولوژ ی مناسب برنامه ر ی زی استراتژ یکو اولویت بندی اینسیستمها، نسبت به افزایشکارایی و بهرهوری آنها اقدام نمود. ساختار برنامه ریزی و سطوح عملکردی طرح جامع حمل و نقل و ترافیکشهر تهران فاقد هرگونه اتصال به اسناد فرادست توسعه شهری میباشد و جامعیت لازم برای تحت پوشش قرار دادن کلیه فعالیتها و برنامه های توسعه سیستمهای حمل و نقل هوشمند در شهر تهران را ندارد. از سوی دیگر سطوح برنامه ریزی آن همچون راهبردها و سیاستهایتعریفشده در ساختار درختواره این طرح، در جایگاه واقعی خود مطابق تعاریفارائه شده در مطالعات انجام شده در این زمینه نمیباشدلذا، تدقیق و بهروزرسانی متدولوژی اجرای این درختواره انگیزهای برای انجام این مقاله بوده است. در این مقاله به تب یی ن جایگاه سطوح برنامه ریزی و ساختار درختواره مطالعه شده، پرداخته می شود و ساختاری ابتکاری و جامع جهت برنامه ر ی زی سیستم ها ی حمل و نقل هوشمند شهر تهران با تمرکز بر افزایشبهرهوری این سیستمها ارائه می گردد. نتایج این پژوهش نشان می دهد ساختار پیشنهاد ی کلیهفعالیت های جاری و آتی در زمینه توسعه سیستم های حمل و نقل هوشمند در شهر تهران را پوشش می دهد و دارای ویژگی های بارزی مانند تمرکز بر اجرا، هم پیوندی، جامعیت و عملیاتی بودن می باشد.

حمل و نقل هوشمند، برنامه ریزی، بهره وری، تهران