سیدسعید حسینی - عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نورالیگودرز

همانگونه که عمل بدون علم و پشتوانه نظری بی هدف و بی فایده است علم و مبانی نظری نیز بدون عمل بی نتیجه و غیرموثر است دربررسی این مسئله آنچه بیش ازهمه جلب نظر می کند نبود توانایی و مهارتهای عملی مورد نیاز و فقدان تجارب کاری و کاربردی مناسب دردانشجویان و درنتیجه مورد تردید قرارگرفتن کارایی و اثربخشی تحصیلات دانشگاهی و دانش اموختگان رشته های مختلف تحصیلی دراذهان و افکار عمومی می باشد دروس کاراموزی و کارورزی درصورتی که کامل دقیق و درست ا جرا شود میتوانند شکاف و فاصله میان دانشگاه ها با سازمان ها و دستگاه های اجرایی جامعه را ترمیم کرده و مطالب و محتوای نظری دروس و کلاسهای درسی دانشگاه را به قابلیت ها مهارتها و فعالیت های عینی و عملی نزدیک نمایند البته دروس کاراموزی وکارورزی علیرغم ضرورت و اهمیت فراوان متاسفانه به دلایل مختل فو ازجمله تلقی غیرمنطقی و نادرست آنها به عنوان دروس کم خاصیت و غیرمفید آنگونه که باید ازجایگاه مناسب و شایسته ای درفرایند برنامه ریزی اموزشی رشته های تحصیلی دانشگاهی برخوردار نمی باشند به نظر می رسد یکی ازمهمترین دلایل تلقی نادرست و نگرش نامناسب نسبت به این دروس نبود منبع و محتوای مدون و مناسب و نبود الگو و رویه یکنواخت و هماهنگ برای ارایه و اجرای آنها می باشد آنچه که نگارنده دراین مقاله به بحث و بررسی آن می پردازد

کارآموزی وکارورزی ، رویه سازی و استانداردسازی ، دانشگاه وجامعه