فرزانه عربلو - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، معماری ، شبستر، ایران.
علی دشتی شفیعی - دکتری، استادیار و هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی معماری، شبستر، ایران.
پروانه عربلو - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی معماری، قزوین، ایران.

جهان ما یگانه بستر زندگی تمامی انسانهاست، ولی مصرف بی رویه سوخت های فسیلی صدمات جبران ناپذیری از آن جمله؛ آلودگی محیط زیست، تغییرات گسترده آب و هوایی و گرمایش جهانی را موجب شده است. ایجاد بحران انرژی در جهان و کاهش مستمر ذخیره های انرژی های تجدید ناپذیر، متخصصان انرژی رابر آن داشته که به دنبال جایگزین مناسب و پاک برای سوخت های فسیلی باشند. با پیشرفت تکنولوژی و توسعه ی صنعتی، همچنین با آگاهی و شناخت منابعانرژی، انرژی های نو )انرژی های پاک و تجدید پذیر( مناسبترین جایگزین جهت انرژی های مخرب محیط زیست معرفی شده اند و با استفاده از این منابع، بخشعمده ای از مسائل مربوط به محیط زیست قابل حل است و به راحتی می توان موجبات نجات زمین را فراهم آورد. کشور ما ایران نه تنها در سوخت ها ی فسیلی دارای ذخیره های غنی است بلکه به دلیل پهنه ی اقلیمی و موقعیت جغرافیایی اش، در انرژی ها ی تجدیدپذیر نیز دارای پتانسیل های فراوانی است و می تواند از این پتانسیل ها در طراحی بناها و فضاهای معماری بهره جوید. معماران نیز همراه با سایر متخصصان در توسعهی این انرژی ها در ساختمان سهم بسزایی داشته اند و مبحثی را تحت عنوان معماری پایدار مطرح کرده اند، هدف یک ساختمان پایدار این است که کمترین ناس ازگاری را با محیط پیرامون خود داشته باشد و به محیط زیست آسیبی نرساند همچنین حداکثر استفاده را از انرژی های طبیعی موجود )انرژی خورشیدی( ببرد . با این اهداف بخش اول مقاله حاضر محیط زیست وجایگاه آن را مورد بحث قرار می دهد و در ادامه کلیاتی در باب مفهوم پایداری،همچنین انرژی های نو )انرژی خورشیدی( صحبت شده است. و در نهایت به لزوم استفاده از این انرژی ها جهت حفظ محیط زیست و به چگونگی روش های استفاده در معماری امروز برای همسو شدن معماری با اهداف مفهوم پایداری پرداخته شده است

معماری پایدار، انرژی های نو، انرژی خورشیدی، فضای معماری، محیط زیست