از شهر تا دهکده جهانی انحراف و انحطاط در مسیر جهانی شدن

در روند جهانی شدن با گسترش دامنه ارتباطات و تبادل اطلاعات و دستاوردها، معماری نیز همچون دیگر ابعاد زندگی با حجم وسیعی از ایدهها وروشهای مختلف موجود در جهان روبرو گردید. نفوذ این ایدهها در جوامع به صورت محسوس و نامحسوس، با چشم پوشی کامل از فرهنگ و هویت بومیهمراه بود و در طول زمان باعث ایجاد تغییر و کمرنگ شدن هویت جوامع شد. بروز این واقعه در ایران علاوه بر به دست فراموشی سپردن بسیاری از اصول وفرهنگ های بومی و سنتی، منجر به فقر هویتی شهرها شد. بدین رو، مسئلهی اساسی، شناخت عوامل ایجاد کنندهی این مشکل و احیای هویت بومی ازدست رفته در آثار معماری است. این پژوهش به بررسی نحوهی تجلی هویت در معماری نوین و بدست آوردن راهکارهای باز زنده سازی هویت در شهرهای معاصر می پردازد. دستاوردهایتحقیق بر اساس مطالعهی روند پدید آمدن شهرهای امروزی و عوامل از بین برندهی هویت بومی در طی دوران مختلف و همچنین مقایسهی کمی و کیفی این ادوار بوده است. هدف از انجام این پژوهش شناخت مرحلهای عوامل مؤثر بر ایجاد تحولات در عرصههای مختلف اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی هنری و... و نحوهی اثر گذاری آنها بر ساخت و سازهای شهری است که در نهایت با پیشنهاد عوامل اثربخش و احیا کنندهی معماری نوین در جهت دستیابیبه شهری امروزی و در عین حال هویت ساز، مسیری جدید در جهت بازآفرینی هویت بومی به شهرها را به روی جامعهی معماری بگشاید.نتایج بدست آمده نشان میدهد همسو ش دن با معماری نوین جهانی امری اجتناب ناپذیر و الزامی است. اما در طی این مسیر و تغییر شیوهی زندگی، باید به ایجاد فضاهای معماری با توجه به نوع زندگی امروزی و فرهنگ و اعتقادات بستر جامعه و خلق معماری بومی با فاکتورهای نوین توجه کرد. در این راستا بهرهگیری از روشها و تکنولوژیهای جدید ساخت در احیای معانی هویت ساز در معماری ایرانی پیشنهاد میگردد که بر اساس آن فضاهایی خلق میگردد که علاوه بر حفظ ویژگیهای دنیای مدرن و صنعتی امروزه، تجلیای از هویت بستر موجود هستند و با اینکه که از تکنولوژی مشابهی با معماری سایر نقاط جهان برخوردارند، دارای تمایزات بومی و فرهنگی در حس فضایی که بوجود میآورند خواهند بود

کلیدواژه ها:

هویت بومی ، معماری نوین ، تکنولوژی ، بومگرایی