بررسی تفاوت معماری بافت سنتی بندر بوشهر و بندر عباس باتوجه به اقلیم یکسان

انسان همواره در طول تاریخ سعی نموده به منظور ایجاد سرپناهی امن برای سکونت، آن را با محیط پیرامون خود هماهنگ سازد تا بتواند شرایط مناسبی برای ادامه حیات خویش ایجادکند. شرایط جغرافیایی، اقلیمی نیز در شکل گیری فضای زیست،دخالت مستقیمی دارد.در ایران به علت دارابودن چهار اقلیم متفاوت گرم ومرطوب،گرم وخشک،معتدل ومرطوب وسرد ) تقسیم بندی اقلیمی گنجی(معماری متفاوتی هماهنگ با اقلیم به وجود آمده است.در این پژوهش تفاوتهای موجود میان معماری بومی دو شهر بندربوشهر و بندرعباس با توجه به اقلیم یکسان بررسی شده است. به این منظور ابتدا نوع اقلیم این دو شهر بر اساس شاخصهای اقلیمی در سیستمهای طبقه بندی اقلیمی )کوپن، دمارتن و گنجی( تجزیه و تحلیل شده و در مرحله بعد، ویژگیهای معماری بومی آنها استخراج گردید. بر اساس نتایج،دو شهر بندر بوشهر و بندرعباس با وجود بر خورداری از اقلیم یکسان، از شاخصهای معماری متفاوتی در سه مقیاس بافت شهری، تیپولوژی بناها و اجزای معماری برخوردار هستند.به این ترتیب در شکل گیری معماری بومی این مناطق، عواملی چون موقعیت قرارگیری نسبت به دریا و شرایط اقتصادی منطقه، در مقایسه با اقلیم از اهمیت بیشتری برخوردار بوده است.

کلیدواژه ها:

روش های تقسیم بندی اقلیمی ، معماری بندر بوشهر ، معماری بندرعباس