مصطفی اجتهادی
وحید مزیدی
مقدار رضایی

هدف اصلی این پژوهش بررسی جامعه شناختی عوامل موثر بر نارضایتی زناشویی زوجین جوان شهر یزد (زوج های 1 تا 10 سال ازدواج کرده) و مقایسه نتایج آن با تحقیقی که در استان های تهران و گلستان در این زمینه انجام شده، می باشد. روش تحقیق پیمایش و وسیله اندازه گیری مفاهیم و جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه کتبی بوده است. نمونه تحقیق شامل 200نفر از زوجین یزدی می باشد که حداکثر 10 سال از زندگی مشترک شان می گذشته است و نمونه گیری از نوع خوشه ای بوده است. برای تحلیل داده ها از آزمون های رگرسیون، تحلیل چند متغیره و تحلیل مسیر استفاده شد. میزان نارضایتی زوجین برابر است با 36درصد. با افزایش میزان انزوای اجتماعی، بر میزان نارضایتی زناشویی افزوده شده است. افزایش اعتماد اجتماعی به کاهش میزان نارضایتی زناشویی می انجامد در حالی که با افزایش میزان آنومی اجتماعی، رضایت زناشویی نیز کاسته می شود. در مجموع مدل تبیینی توانسته است 31 درصد از تغییرات متغیر وابسته یعنی نارضایتی زوجین را در شهر یزد توضیح دهد. در حالی که در بررسی مشابه در تهران و گلستان، مدل نظری چهاروجه نظام شخصیت چلبی بیش از 35 درصد از تغییرات نارضایتی زناشویی را تبیین کرده است. تاثیرگذاری متغیرهای مستقل در هر دو نمونه تقریبا مشابه بوده است. نتایج نشان می دهد یزدی ها به میزان 25درصد کمتر از تهرانی ها و گلستانی ها در زندگی زناشویی خود ناراضی می باشند. این و دیگر تفاوت ها در این تحقیق مورد بررسی واقع شده اند.

نارضایتی زناشویی، انزوای اجتماعی، اعتماد اجتماعی