میرعلی سید نقوی - دانشیار مدیریت دولتی دانشگاه علامه طباطبائی
شهلا سهرابی - مربی دانشجوی دوره دکتری مدیریت دولتی دانشگاه علامه طباطبائی

امروزه قدرت رقابت سازمانی عمدتا از منابع ناملموس سرچشمه میگیرد تا از منابع ملموس. توانایی تفکر افراد از جمله دانش، به عنوان منبع ناملموسی محسوب میشود که در اختیار سازمان هایی است که اشخاص در آن ها کار می کنند.صاحبنظران علم مدیریت، دانش را جایگزین نهایی تولید، ثروت و سرمایه پولی می دانند . این مسئله به عنوان یکی از دلایل اصلی توجه روزافزون سازمان ها به مدیریت دانش( KM ) است که به یک دغدغه اصلی برای کلیه سازمان ها در سراسر جهان تبدیل شده است. از طرفی موسسات برای دستیابی به اهداف خود باید تناسبی را بین اهداف و ماموریت سازمان با استراتژی های مدیریت دانش بوجود آورند.برخی از صاحبنظران اعلام نموده اند که دانش تنها منبع نوآوری و مزیت رقابتی پایدار می باشد .در واقع مزیت رقابتی شرکتها بستگی به توانایی آنها در ساختن، به کار بردن و محافظت از دارایی های دانشی دارد.دانش به عنوان یک منبع استراتژیک دارای تاثیری مثبت در تنظیم استراتژی های کسب و کار می باشد. این مقاله چارچوب مدیریت استراتژیک منابع انسانی (مدل استیوارت)را با استراتژی های مدیریت دانش ترکیب و ضمن ارائه مدل ترکیبی، گزاره های آزمودنی را نیز به منظور تبیین استراتژی های مدیریت دانش متناسب با استراتژی های کسب و کار و منابع انسانی ارائه خواهد داد.

مدیریت دانش، دانش ضمنی، دانش صریح، استرتژی کسب و کار