انتخاب سیستم سرمایش پروژه بیمارستانی با استفاده از متدهای تصمیم گیری چند شاخصه SAW، TOPSIS و ELECTRE و مقایسه نتایج

انتخاب نوع سیستم سرمایش با توجه به شرایط ویژه بهره بردار و اولویت های آن مستلزم ارزیابی شاخص های هر یک از گزینه های پیشرو و تصمیم گیری در خصوص آن می باشد. مدلهای تصمیم گیری چند شاخصه اعم از مدل های TOPSIS ، SAW و ELECTRE عنوان ابزاری برای یاری در جهت انتخاب و اتخاذ تصمیم می باشند. در پژوهش حاضر برای تاسیسات یک پروژه بیمارستانی مناسبترین سیستم سرمایش بین انواع سیستمهای سرمایش تراکمی و جذبی توسط متد های مختلف تصمیم گیری چند شاخصه ارائه می گردد. در فرایند تصمیم گیری چند شاخصه ، در اولین قدم شاخصهای تصمیم گیری با توجه به اولویتهای بهره بردار اعم از کاهش هزینه و قابلیت اعتماد سیستم انتخاب می گردند. سپس مقدار این شاخص ها برای انواع مختلف سیستمهای سرمایشی ، کمی می گردد. در قدم بعد وزن هر یک از شاخصها تعیین می شود که این مرحله براساس تجارب کاری و باتوجه به نیازمندیهای اصلی پروژه بیمارستانی تعیین می شود. سپس با استفاده از روشهای مختلف تصمیم گیری چند شاخصه انواع سیستمهای سرمایش برای پروژه بیمارستانی اولویت دهی گردیده و نتایج مورد مقایسه قرار می گیرد. نتایج حاصل از متدهای سه گانه تقریبا مشابه می باشد. سیستم تبرید تراکمی نوع گریز از مرکز انتخاب اول محسوب می گردد. انتخاب دوم سیستم تبرید تراکمی نوع رفت و برگشتی می باشد هرچند در متد ELECTRE تمایزی بین این دو متد حاصل نمی گردد. انتخاب سوم سیستم تبرید تراکمی نوع حلزونی می باشد. انتخاب بعدی سیستمهای تبرید نوع جذبی می باشد. اصولا سیستمهای جذبی فقط در مواقعی که قیمت گاز طبیعی بسیار کمتر از قیمت برق باشد( با انرژی یکسان) ؛ برای استفاده پیشنهاد خواهد شد در غیر اینصورت ؛ استفاده از این نوع سیستم سرمایش چندان باصرفه نخواهد بود.