نعمت الله اکبری - استاد تمام اقتصاد شهری و منطقه ای، دانشکده علوم اداری و اقتصاد دانشگاه اصفهان
ئاسو اسماعیل پور - دانشجوی کارشناسی ارشد توسعه اقتصادی و برنامه ریزی، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان

وارد کردن شرایط ریسک در بخش کشاورزی امری اجتناب ناپذیر است. این موضوع سیاست گذاران بخش کشاورزی را بر آن داشته است تا به برنامه ریزی ومدیریت درست منابع موجود بپردازند. در این مطالعه ابتدا به کمک مدل های برنامه ریزی تصادفی که قادر به دخالت دادن شرایط ریسک در جواب نهایی مسئله می باشند، مناسب ترین الگوی بهینه کشت محصولات زراعی شامل گندم (آبی و دیم)، جو (آبی و دیم)، ذرت دانه ای، چغندر قند و سیب زمینی در مزارع مورد مطالعه تعیین و سپس به شناسایی پر ریسک ترین وکم ریسک ترین محصولات مزارع پرداخته شده است و در نهایت سعی شده تا به مقایسه و ارزیابی جواب های حاصل از این تکنیک ها پرداخته شود. تکنیک مورد استفاده در این مطالعه، برنامه ریزی خطی و برنامه ریزی موتاد (MOTAD) می باشد. این مطالعه بر روی مزارع شهرستان بوکان در استان آذربایجان غربی در سال های زراعی 1378 تا 1390 صورت گرفته است.نتایج حاکی از آن است که مناسب ترین الگوی کشت محصولات زراعی در مزارع مورد مطالعه (شهرستان بوکان) با توجه به سطوح حداقل و حداکثر درآمد انتظاری قابل حصول و محدودیت های پیش روی، قرار دادن الگوی گندم آبی، گندم دیمی، سیب زمینی، جوآبی و ذرت دانه ای در سبد محصولات قابل کشت در مزارع می باشد و کشت محصولات جو دیمی و چغندر قند به کشاورزان مزارع مورد مطالعه توصیه نمی شود.

الگوی بهینه کشت، ریسک، محصولات زراعی ،برنامه ریزی خطی ،برنامه ریزی موتاد