مصطفی نظری - دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، دانشکده مهندسی مکانیک، تهران
سید علی توکلی صبور - پژوهشگاه باقرالعلوم (ع)، تهران

افزایش برد موشکها از جمله اولین اهدافی میباشد که در طراحی به دنبال آن میباشیم. هر چه شکل بدنه و سازه موشک آیرودینامیک تر باشد، به تبع آن نیروی درگ کاهش یافته و برد افزایش می یابد. در موشکهای بالستیک تا زمانی که سوخت محترقه از انتهای آن جهتپیشرانش خارج میگردد به حالت بهینه آیرودینامیک نزدیک می باشد. ولی پس از اتمام سوخت، به دلیل ایجاد یک تغییر مقطع ناگهانی، نیروی درگی مازاد بر حالت قبل ایجاد خواهد شد. در این مقاله مکانیزمی جهت دمقایقی کردن موشک پس از اتمام کار موتور طراحی شده است. این مکانیزم پس از اتمام کار موتور، با خروج صفحاتی از انتهای محفظه نازل موتور با استفاده از مکانیزم بال اسکرو، بخشی را به شکل مخروط ناقص در انتهای پرتابه ایجاد می کند. عملکرد این بخش از لحاظ آیرودینامیکی، نیرویی و ارتعاشی مورد تحلیل و بررسی سه بعدی قرار گرفته است. نتایج نشان میدهد که این مکانیزم عملکرد مناسبی را در کاهش درگ دارد. همچنین تحلیل ارتعاشی سیستم با استفاده از آنالیز مودال نشان میدهد که جابجایی صفحات اثری محدود بر روی پایداری کل سیستم دارد. از این رو میتوان از این سیستم در موشکهای بالستیک جهت افزایش برد استفاده نمود که تا کنون چنین مکانیزمی ارائه و تحلیل نشده است.

پرتابه، مافوق صوت، مکانیزم دم قایقی، آیرودینامیک