ارزیابی اقلیم گردشگری استان بوشهر با استفاده از شاخص اقلیم گردشگری(TCI)
- سال انتشار: 1392
- محل انتشار: دومین همایش ملی گردشگری و طبیعت گردی ایران زمین
- کد COI اختصاصی: CTEI02_217
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 917
نویسندگان
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه پیام نور مرکز اصفهان
عضو هیت علمی دانشگاه پیام نور اصفهان
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه پیام نور واحد شیراز
چکیده
مطالعه و شناسائی محدودیتها مخاطرات تهدید کننده جوی و اقلیمی و نیز آگاهی از جاذبه ها و پتانسیل های نهفته در ویژگیهای جوی و اقلیمی جغرافیای گسترده کشور در فصل های مختلف سال به منظور برنامه ریزیهای مختلف ملی و استانی نظیر توسعه صنعت گردشگری از اهمیت در خور توجهی برخودار است. هدف از این پژوهش تعیین شاخص آسایش در استان بوشهر می باشد. در این پژوهش با استفاده از شاخص اقلیم گردشگری(TCI) میکز کوفسکی(1985) به ارزیابی اقلیم گردشگری استان بوشهر پرداخته شده است. این شاخص به شکلی سیستماتیک شرایط اقلیمی را برای فعالیت گردشگری با استفاده از پارامترهای میانگین حداکثر ماهانه ، دمای روزانه ،میانگین دمای روزانه،حداقل رطوبت نسبی ، میانگین رطوبت نسبی روزانه، بارش،ساعت آفتابی و سرعت باد مورد ارزیابی قرار می دهد. در این تحقیق،شاخص مورد نظر یرای 4 ایستگاه سینوپتیک استان بوشهر که دارای آمار مشترک 15 ساله (1376 - 1390) بودند محاسبه و سپس نتیجه حاصله به محیط GIS وارد شد و تحلیل های مکانی با تکیه بر منطقه بندی شرایط اقلیمی گردشگری در مقیاس زمانی ماهانه انجام گرفت . نتایج این مطالعه نشان می دهد که کل شهر های استان طی ماههای اسفندو فروردین شرایط عالی و ایده ال دارند و برای گردشگری مناسب اند و در ماههای اردیبهشت، مهر، آبان، آذر، دی،و بهمن حالت خوبی را تجربه می کند و تقریبا شرایط بینابینی حاکم است. ولی از ماه خرداد تا شهریور شرایط نا مساعد بر کل استان مستولی میباشد.کلیدواژه ها
شاخص اقلیم گردشگری(TCI ) ، GIS استان بوشهرمقالات مرتبط جدید
- مطالعه اثر تخریب جنگل در ارزش خدمات تنظیمی بوم سازگان
- ارزیابی کمی برنامه احیا و توسعه جنگل در کشور و اهمیت خدمات بوم سازگانی این جنگل ها
- ادغام خدمات بوم شناختی در ارزیابی اثرات محیط زیستی: چارچوب ها، چالش ها و راهکارها
- مرور سیستماتیک بر مطالعات مدیریت پسماند شهری (مطالعه موردی: شهر رشت)
- کمی سازی و ارزش گذاری اقتصادی خدمت اکوسیستمی گردشگری ( مطالعه موردی: حرای خورخوران و قشم)
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.