بررسی تاثیر تنش خشکی و سلنیوم بر عملکرد، اجزا عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی در ژنوتیپهای مختلف سورگوم دانه ای

این پژوهش به منظور بررسی تاثیرسلنیوم بر برخی از شاخص های مقاومت به خشکی وروابط آنها با عملکرد نهایی سورگوم دانه ای در تعدادی از ژنوتیپها انجام گرفت . تحقیق بصورت طرح آماری کرت های دو بار خرد شده در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد . آبیاری بعنوان فاکتوراصلی در دو سطح شامل آبیاری کامل و قطع آبیاری در مرحله گلدهی ، مصرف و عدم مصرف سلنیوم بعنوان فاکتور فرعی و ارقام سورگوم دانه ای به عنوان فاکتور فرعی فرعی درچهار سطح (کیمیا ،پیام ، سپیده KGS17) در نظر گرفته شدند. تنش خشکی سبب افزایش فعالیت آنزیم های سوپراکسیددیسموتاز گردید. و شاخص سطح برگ ،شاخص برداشت ،ارتفاع بوته، وزن هزار دانه، وزن خشک کل، میزان آب نسبی برگ و پایداری غشاء به طور معنی داری کاهش یافت . همچنین در بین ارقام سورگوم دانه ای و مصرف و عدم مصرف سلنیوم تفاوت معنی داری مشاهده نگردید . برترین تیمار از نظر عملکرد دانه رقم سپیده با میانگین 2554/49 کیلوگرم در هکتاردر سطح آبیاری شاهد و مصرف سلنیوم می باشد .

کلیدواژه ها:

سلنیوم ، تنش ، آنتی اکسیدانت ، سورگوم دانه ای