اشکان جلیلیان - دانشجوی کارشناسی اصلاح نباتات
شیوا غزنوی - کارشناسی اقتصاد کشاورزی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین اهواز

بر اساس بررسی های انجام شده، در سطح جهانی، مجموع مقدار ازتی که از طریق تثبیت بیولوژیک به خاک افزوده می شود حدود 175 میلیون تن در سال برآورد شده است .طی چند دهه اخیر به علتافزایش جمعیت و تقاضای روزافزون برای مواد غذایی، مصرف کودهای شیمیایی به منظور افزایش مقدار تولید در واحد سطح بشدت افزایش یافته است، که علاوه بر افزایش هزینه های تولید، پیامدهای نامطلوبیدر افزایش آلودگی منابع آب و خاک نیز به همراه داشته است . همچنین مصرف بی رویه کودهای شیمیایی موجب عدم تعادل عناصر و مواد غذایی موجود در خاک، کاهش بازده محصولات کشاورزی و به خطر افتادنسلامت انسان ها و دیگر موجودات زنده خواهد شد. به همین علت امروزه استفاده از کودهای بیولوژیک با منشاء باکتری، قارچ، جلبک یا دیگر موجودات خاکزی مورد توجه قرار گرفته است که مکانیسم عمل آنهاقابلیت جذب عناصر غذایی گیاه در خاک را افزایش می دهد. با استفاده از کودهای زیستی می توان شاهد افزایش خصوصیات کیفی و کمی محصولات باشیم که در دراز مدت اثرات مثبتی بر سلامت موجودات ومحیط زیست دارد. در این مقاله کوشش شده است تا با بررسی این مقوله مهم در کشاورزی نوین در ایران و جهان به این پرسش پاسخ بدهد که آیا این روش می تواند جایگزین مناسب و جوابگو رشد جامعه بشری و در نتیجه ی آن نیاز غذایی آنها باشد یا خیر

کود های زیستی ، کود های شیمیای ، سلامت غذایی