مهناز محمودی - استادیارگروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین
شهرزاد کاشی پزها - دانشجوی کارشناسی ارشددانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین واحد علوم و تحقیقات قزوین گروه معماری

کتابخانه ها به عنوان مکان عمومی و اجتماعی در نگاه نخست فضایی مناسب برای مطالعه و خلوت و روابط اجتماعی و حس گفتگو بنظر می آیند اما گاهی مشکلات و نارضایتی های موجود از واکنش های در قبال نبود موقعیت برای حفظ فضای شخصی و خلوت و واکنش هایی در مقابل روابط اجتماعی اجباری بر خواسته می شود.هدف از این پژوهش بررسی عوامل موثر بر حفظ فضای شخصی افراد در کتابخانه ها با شناخت عوامل موثر در حفظ فضای شخصی افراد تحت تاثیر عوامل فردی، عوامل بین فردی و عوامل موقعیتی و معماری محیط می باشد و به روش توصیفی و تحلیلی با استفاده از منابع مکتوب درباره مبانی نظری مفهوم فضای شخصی در روانشناسی محیط انجام شده است و در انتها اینگونه نتیجه گیری میشود که برای طراحی در محیطی همچون کتابخانه، محیط هایی انعطاف پذیر طراحی شوند که بتواند پاسخگوی تمایلات قابل تغییر افراد در جهت تماس با دیگران و یا جدایی از دیگران باشد. محیط هایی که فقط بر روی روابط متقابل بسیار اندک و یا فقط بر روابط متقابل بیش از اندازه تکیه دارند، پویایی نداشته و در مقابل نیازهای متغیر «خلوت» انعطاف ندارند. همچنین در رابطه با مکانیزم های فضای شخصی در طرح مبلمان، ترتیب فضای نشستن و فواصل همجواری باید به تفاوتهای جنسیتی و فرهنگی و نوع روابط اجتماعی توجه کرد تا منجر به تامین فضای شخصی و احساس برخورداری از خلوت و استقلال و حس تعلق در کتابخانه ها شود و تمایل به تعامل اجتماعی را افزایش دهد

فضای شخصی ، کتابخانه ، معماری ، مبلمان ، فواصل همجواری ، پروکسمیک