ندا عبودزاده رویس - کارشناسی ارشد بیومواد دانشگاه علم و صنعت ایران
علی رضا خاوندی - دانشیار دانشگاه علم و صنعت ایران
محمدعلی حسینعلی پور - استادیار دانشگاه علم و صنعت ایران

اخیرا پیشرفتهای وسیعی در زمینه کابرد نانو پلیمر های زیست تخریب پذیر در پزشکی بوجود امده است. ایجاد این تجهیزات در مقیاس نانومتری خصوصیات قابل توجهی ایجاد می کند که از آن جمله می توان به استحکام بالا، سبکی، افزایش تخلخل و زیست سازگاری و بهبود تماس جهت هدایت رشد بافت اشاره کرد. در این مقاله کاربرد غالب این نانو پلیمرها در پزشکی مختصرا معرفی می شود و از آنجایی که خواص مهم این پلیمرها که آنها را برای این کاربرد های خاص مناسب گردانده است، قابلیت کنترل سرعت تخریب آنهاست، پس از بیان مکانیزم های تخریب پلیمرها به بررسی عوامل موثر بر آن پرداخته شده است. از مهمترین عوامل تاثیر گذار در سرعت تخریب می توان به سایز ذرات، PH، نوع پیوند، مورفولوژی پلیمر و کوپلیمریزاسیون اشاره کرد. مطالعات انجام شده نشان می دهد که مهمترین مکانیزم تخریب، تخریب شیمیایی و یا هیدرولیز به وسیله کاتالیزور آنزیمی می باشد.

نانو پلیمرهای زیست تخریب پذیر ، مکانیزم تخریب ، کنترل سرعت تخریب