فاطمه طیبی - دانشجوی کارشناسی ارشدجغرافیاوبرنامه ریزی شهری
فرزانه احمدی دماوندی - دانشجوی کارشناسی ارشدجغرافیا و برنامه ریزی شهری
منیره تیموری - دانشجوی کارشناسی ارشدجغرافیا وبرنامه ریزی شهری

مسکن یکی از ابعاد کیفیت زندگی است که در سالهای اخیر به دلیل رشد جمعیت با مشکلاتی مواجه بوده است.با افزایش جمعیت شهر نیاز به مسکن و سرپناه و لزوم برنامه ریزی بیش از پیش احساس می شود.بررسی شاخصهای اجتماعی مسکن یکی از وسایل و شیوه های شناخت ویژگی های مسکن به شمار می رود که می توان به کمک آن پارامترهای مؤثر در امر مسکن را شناخت و هرگونه برنامه ریزی و تصمیم گیری صحیح در خصوص مسکن را تسهیل نمود.در این تحقیق با بررسی شاخصهای اجتماعی شامل شاخصهای کمی و کیفی مسکن در شهر کردکوی ومقایسه آن با شرایط مسکن در نقاط شهری کشور و شرایط استاندارد شهر سالم به وضعیت مسکن و تغییرات آن طی سالهای ١٣۶۵ تا ١٣٨۵ پرداخته شده است. روش تحقیق توصیفی،تحلیلی و موردی است و اطلاعات وآمار مربوط به مسکن به روش کتابخانه ای از طریق سرشماری عمومی نفوس ومسکن در طی این سالها به دست آمده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که مساکن شهر کردکوی به لحاظ ویژگی های کمی و کیفی دارای شرایط مطلوب شهر سالم می باشد و روند تغییرات در سه دهه ی گذشته از روندی مطلوب برخوردار بوده است

مسکن ، شاخصهای اجتماعی ، شهرسالم ، شهرکردکوی