منصوره سامانیان - کارشناس ارشدمهندسی معماری
گلرخ دانشگرمقدم - استادیاردانشگاه آزادهمدان استادراهنما
رضا عریان نژاد - استادمشاور
منوچهر فروتن

تطبیق پذیری که یکی از گونه های انعطاف پذیری می باشد؛ به عنوان یکی از مفاهیم مهم درشکل گیری فضاهای معماری سنتی همه کشورها ازجمله معماری ایران از گذشته های دور مورد استفادهبوده است که با ایجاد امکاناتی به صورت بالفعل، پاسخگوی طیفوسیعتری از نیازهای فضایی، رفتاری و روانی کاربران می باشد. از آنجاییکه تاکنون این مقوله به تنهایی مورد مطالعه قرار نگرفته است ارائه تعریف و بازشناسی مفهوم تطبیق پذیری وشناخت عوامل تشکیل دهنده آن، می تواند به طراحی فضاهای کار آمد کمک کند. از این رو، این نوشتار با هدف یافتن عوامل موثرتطبیق پذیری در فضاهای کالبدی معماری، در ابتدا به معانی تطبیق پذیری و مفهوم آن از دیدگاه های مختلف پرداخته ،سپس به شناسایی عوامل موثر در تطبیق پذیری پرداخته است و در نهایت الگویی درقالب نموداری با سه وجه کالبدی، سازمان فضایی وکارکردی، ارایه نموده است که میتواند چارچوبی برای آگاهی طراحان در طراحی فضاهای تطبیق پذیر باشد.در این رابطه مفهوم انعطاف پذیری و فرق آن با تطبیق پذیری نیز مورد مطالعه قرار گرفته است.

تطبیق پذیری، انعطاف پذیری ، فضاهای چندعملکردی ، فضاهای چندمنظوره