مرضیه هادی چالشتری - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه کمال الملک نوشهر،

از آنجا که ما می توانیم حس پیوستگی و همم آهنگمی را در طراحی معماری درک کنیم، بنابراین می توانیم گسترش موازی را در دیگر هنرها هم ببینیم. پیوستگی و هم آهنگی در موسیقی به خوبی شده و می تواند جنبه ی دیگری از معنای روحانی پیوستگی زمان وفورم را روشن می سازد. موازات موسییی با معماری کیفیت یکپارچه ی بلاقیت در جامعه ی سنتی را نشاو میدهد و شاید همین موضوع رازماندگاری بناهای سنتی ما باشمد. میا له ی حاضمر بمه بررسمی راز ماندگاری نمای معمماری سنتی ایران با نگرش بر استفاده از تناسبات الهی به عنوان اشتراکی بین معماری و موسیقی می پردازد بررسی این موضوع ازین روبااهمیت جلوه می کند که امروزه توجه به اهمیت ارتباطات بین موسیقی و معماری به حداقل خود رسیده است تا جایی که بسیاری ازمردم و نیز معماران تنها به برداشت هایی ناروشن ازاین رابطه دست یافته اند و ازاستفاده ی خلاق ازرابطه میان موسیقی و معماری و نیز غنا یافتن معماری به واسطه موسیقی غافل ماندها ند ازاین رو این پژوهش باهدف تحلیل تناسبات الهی درنماهای ریتمیک معماری سنتی ایران و یافتن خلاقیت و رهیافتی برای نماهای معماری معاصرایران درابتدا به بررسی اعدادو نسبت های موسیقیایی که میتواند درمعماری به کاررود و درادامه با استفاده ازروش تحلیلی محتوایی به بررسی نمای دونمونه موردی موفق درمعماری سنتی ایران دراستفاده ازاین اعداد و تناسبات می پردازد و درنتیجه الگویی ازنسبت ها درنمارا برا یمعماری معاصر ایران معرفی میکند

موسیقی معماری ، تناسبات الهی ، نماهای ریتمیک