مریم محمدی - کارشناس ارشد انرژی و معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران،
شاهین حیدری - دکترای معماری، دانشیار دانشکدهی معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران
مصطفی حسن پناه - کارشناس مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران.

در چند دههی گذشته، تلاشها در جهت کاهش مصرف انرژی در حوزهی ساختوساز، منجر به عایقکاریهای وسیع پوسته در ساختمانهای نوساز و قدیمی شده است. جلوگیری از نشت و نفوذ هوای سرد بواسطهیعایقکاریها و نیز کاهش تهویه برای به حداقل رساندن مصرف انرژی، ما را با چالش جدیدی در ارتباط با کیفیت هوای درون مواجه کرده است. از این رو، در حال حاضر تناقض بین افزایش تقاضا برایعایقکاری پوسته، و دستیابی به سطح کافی از تهویهی مورد نیاز برای حفظ محیط سالم درون ساختمان، یک مشکل جدید در طراحی ساختمانها است. یک راه حل ممکن برای این مشکل، استفاده ازپنجرههای هواجریان در ساختمانهایی است که از سیستم تخلیهی هوا برخوردارند. این نوع پنجره، امکان جریان هوا بین دو شیشه را برای گرم شدن آن و ورود به ساختمان تأمین میکند. همچنین هدررفتحرارت ناشی از همرفت، هدایت و تابش از سطح شیشه را کاهش داده و در نهایت به عنوان یک دستگاه بازیافت حرارت، منجر به کاهش ضریب انتقال حرارت پنجره میشود. هدف از مقالهی پیشرو، معرفی و بررسیساختاری این پنجره به عنوان یک عنصر هوشمند ساختمانی است که قادر خواهد بود به طور همه جانبه به مشکلات تهویه و انتقال حرارت به عنوان چالشهای اصلی، و نیز کاهش صوت و افزایشآسایش حرارتی به عنوان چالشهای فرعیتر در پوستههای نورگذر توجه کند.

کیفیت هوای درون، تهویه، انتقال حرارت، پنجرههای هوا جریان ، کاهش مصرف انرژی