بررسی آزمایشگاهی اثر متقابل پایههای پل و آبشکن بر روی عمق و ابعادحفره آبشستگی در آبشکن

آبشستگی موضعی در اطراف پایههای پل و آبشکنها یکی از عوامل تهدیدکننده پایداری آنها محسوب میشود. این پدیده به مرور زمان باعث میشود اطراف سازه خالی شود و در نهایت به خالی شدن زیر پی میانجامد که سبب تخریبسازه میشود. بنابراین بررسی موضوع آبشستگی در اطراف سازههایی از قبیل پایههای پل و آبشکنها و به کار بردن روشها و تجهیزاتی برای کاهش آبشستگی اطراف آنها بسیار حائز اهمیت است. بسیاری از پلها دارای پایههای قرارگرفته در مجاورت آبشکن و تکیهگاههای پل میباشند. در مورد اینکه چگونه پایههای پل در مجاورت آبشکن بر روی عمق آبشستگی و ابعاد حفرههای آبشستگی در آبشکن و در پایههای پل تاثیرگذار است، اطلاعات کمی موجود میباشد. در اینتحقیق بررسی آزمایشگاهی اثر متقابل پایه پل و آبشکن بر روی ابعاد حفره آبشستگی در آبشکن انجام شد. بدین منظورپایههای استوانهای و آبشکن ذوزنقهای تهیه گردید و آزمایشها در حالت آبشکن همراه با دو پایه پل در امتداد هم و در راستای جریان که با سه فاصله از مرکز آبشکن در راستای عرضی قرار داده شدند، انجام شد. آزمایشها در کانالی به طول 8 متر و عرض٠٨ و ارتفاع 05 سانتیمتر و با شدت جریان0/85 انجام شدند. هدف بررسی تاثیر پایهها بر روی عمق وابعاد حفره آبشستگی در آبشکن بود. نتایج نشان داد که وجود پایهها در بیشتر موارد سبب افزایش عمق آبشستگی در آبشکن شده است. ابعاد حفره آبشستگی آبشکن در آزمایشها همراه با پایهها در مقایسه با ابعاد حفره آبشستگی آبشکن در آزمایش آبشکن تکی)شاهد( برای فواصل 41 و 14 کاهش مییابد و در فاصله26/25 افزایش یافته است

کلیدواژه ها:

آبشستگی موضعی ، آبشکن ، اثر متقابل ، تکیه گاههای پل ، پایه های پل