امیر طریقت - عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی
ابوالفضل سلطانی - عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی
علی موسوی دهموردی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی

بتن، پرکاربردترین مصالح ساختمانی است که خواص مکانیکی و دوام آن همواره مورد توجه مهندسین عمران بوده است. بمنظور تقویت خواص مکانیکی و افزایش دوام بتن، و با هدف کاهش مصرف سیمان، کاهش هزینه ها، کاهش مصرفانرژی و نیز کاهش آلاینده های زیست محیطی، تاکنون از پوزولان های صنعتی مختلفی مانند میکروسیلیس، خاکستر بادی و سرباره های گوناگون در ساخت بتن استفاده شده است. اما کاربرد پوزولان های طبیعی مانند زئولیت که در ایران منابع فراوان دارد، کمتر مورد توجه متخصصین تکنولوژی بتن قرار گرفته است. در این تحقیق سعی شده است کاربردپوزولانی زئولیت طبیعی )فرآوری شده( و مقایسه آن با رفتار پوزولان صنعتی معروف )میکروسیلیس( در مخلوط های متنوع بتنی، تعیین شود. برای دستیابی به این هدف، 81 طرح اختلاط در دو نسبت آب به مواد سیمانی 0/38و0/45در نظر گرفته شد که باتوجه به سنین 7 و 81 روزه جمعا 810 نمونه بتنی تحت آزمایش های مقاومت فشاری و مقاومت کششی قرار گرفت. مقایسه رفتار مکانیکی این دو نوع پوزولان نشان می دهد که زئولیت در درصد های وزنی صفر، 80 و80 و میکروسیلیس در درصد های وزنی صفر، 7 و 80 در طرح های اختلاط، جایگزین سیمان شده اند. همچنین دربیشتر نمونه های مورد آزمایش، کاربرد زئولیت در بتن سبب بهبود خواص مکانیکی آن نسبت به طرح های شاهد شده و نسبت به طرح های حاوی میکروسیلیس دارای مقادیر نزدیک و در بعضی موارد دارای مقادیر بالاتری می باشد

بتن، پوزولان، زئولیت، میکروسیلیس، مقاومت فشاری، مقاومت کششی