تحلیل پایداری و تخمین نگهداری تونل شماره 4 راهآهن قزوین رشت با روش SRC

در این مقاله تونل شماره 4 راه آهن قزوین رشت انزلی به طول 555 متر)بدنه اصلی تونل بدون احتساب گالریهای 101 را مدنظر قرار دادهایم. تونل مورد نظر از نظر تقسیمات + 101 الی 551 + ورودی و خروجی( از کیلومتر 191کشوری بخشی از ارتفاعات البرز غربی را در برمیگیرد و چهره خشن و ناهموار دارد. در این مطالعه برای طبقهبندی تودهسنگهای مسیر تونل از روشهای RMR ، Q ، SRC استفاده شده است. با استفاده از مشاهدات محل و همچنیناعمال دیدگاه مهندسی پارامترهای موثر بر پایداری تونل تعیین و پس از مقایسه نتایج، سیستم نگهداری مناسب طراحی گردیده است. نتایج بدست آمده نشان داد که در واحد زمینشناسی سنگهای نسبتاً سست روشهای SRC و RMRنسبت به روش Q نگهداری سنگینتری را ارائه دادهاند، در حالی که واحد زمینشناسی گدازههای آندزیت بازالت و آگلومراهای ضخیم از استحکام بیشتری برخوردار بوده و هر سه روش، نگهداری تقریباً مشابه و مناسبی را ارائه دادهاند. در مجموع روش Q نسبت به روشهای RMR, SRC نگهداری سبکتری را پیشنهاد داده است. اما نباید فراموش کرد کهنگهداری سبکتر هم از لحاظ اقتصادی و هم از لحاظ فنی قابل توجه است. همچنین روش SRC در مقایسه با RMR در برخی مقاطع نسبتاً ضعیف نگهداری واقعیتر ارائه کردهاست

کلیدواژه ها:

طبقهبندی مهندسی تودهسنگ ، سیستم نگهداری ، ، Q ، RMR SR