محمدرضا پیرستانی - استادیار گروه مهندسی عمران-آب دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
محمود ذاکری نیری - استادیار گروه مهندسی عمران-آب دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر
محمد کاکش پور - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر

معمولًا هنگامی که سرعت جریان در قسمتی از سازه هیدرولیکی )مانند تنداب و پرتاب کننده جامی سرریزها( از یک حدمجاز فراتر رود، آن سازه در معرض خسارت ناشی از خلاء زائی یا کاویتاسیون در آن ایجاد میگردد. برجستگی ها وناصافیهای سطوح بتنی که به هنگام ساخت و یا پس باعث ایجاد انحراف خطوط جریان و کاهش فشار در بعضی نقاط میگردد، که چنانچه این کاهش فشار در ازاء افزایش سرعت باشد شرایط آستانه یا آغاز خلاء زائی )خوردگی( پیش خواهد آمد. . در این تحقیق برای مدل سازی از روش حجم محدودVOF(و مدل تلاطمیk-ε (RNGاستفاده شد. همچنین بررسی سرعت و کاویتاسیون به طور همزمان در تعیین نقاط بحرانی در سرریز بسیار مهم است. دراین تحقیق مدل عددی سرریز سد مخزنی بالارود به کمک نرم افزارFLOW3Dمدل شده و با مدل فیزیکی مقایسه شده است. نتایج نشان می داد که با افزایش سرعت در طول تنداب به ازاء هر دبی از جریان، ضریب خوردگی کاهش یافته و در ابتدای پرتاب کننده ی جامی در محور وسط به کمترین مقدار خود می رسد. همچنین به ازاء دبی 1241 مترمکعب بر ثانیه و در سرعتی معادل21/46 متر بر ثانیه کمترین ضریب خوردگی معادل0/54 بدست امد

خلاءزائی )کاویتاسیون (، ضریب خوردگی بحرانی ، )k-ε (RNG ، سرریز شوت