برنامه ریزی استراتژیک جهت بهسازی بافت فرسوده شهری با استفاده از مدل (SWOT)(نمونه موردی: بافت فرسوده محله شیرآباد زاهدان)

فرسودگی واقعیتی است که تاکنون بیشتر شهرهای باسابقه و تاریخی ایران، تحت تأثیر آن قرارگرفته اند. این بافت ها از قدیمی ترین هسته های شهری بوده و به مرور زمان دچار فرسودگی و عدم کارایی شده اند و یا در دوران معاصر بدون رعایت ضوابط و مقررات معماری و شهرسازی شکل گرفته و از این رو اکنون با مسائل و مشکلاتی بسیاری روبرو بوده که نیازمند پژوهش علمی و ارائه راهکارهای می باشد. بر این اساس هدف پژوهش حاضر برنامه ریزی استراتژیک جهت بهسازی بافت فرسوده شهری در محله شیرآباد زاهدان است. روش تحقیق توصیفی - تحلیلی ، و بررسی های کتابخانه ای _ اسنادی و پیمایش های میدانی است، و با بکار گیری برنامه ریزی راهبردی قابلیت ها و پتانسیل ها و محدودیت های بافت فرسوده شناسایی شدند، از مدل swot برای تجزیه و تحلیل استفاده شده است، نتایج نشان می دهد که عوامل استراتژیک داخلی: بارز بودن نقش کاربری مسکونی در محدوده بافت فرسوده با وزن 79، رتبه 8 و با ضریب نهایی 2.16 بالاترین اهمیت را دارد. با توجه به بررسی های انجام گرفته، در بین نقاط ضعف تاریکی معابر شهری در شب و افزایش ناامنی با وزن 80، رتبه 8 و با ضریب نهایی 2.16 بیشترین اهمیت را دارد. از بین تهدیدهای خارجی، مقاومت در برابر استفاده از تسهیلات بانکی در امر نوسازی به دلیل اعتقادات مذهبی با وزن 95، رتبه 8 و با ضریب نهایی 1.6 می باشد. براین اساس نظر به اینکه میانگین کل امتیازات تهدیدها و ضعف ها بر اساس تحلیل SWOT در این مقاله بیشتر میانگین کل امتیازات فرصت ها و قوت ها می باشد. لذا استراتژی از نوع، تدافعی خواهد بود.

کلیدواژه ها:

برنامه استراتژیک ، بهسازی ، بافت فرسوده ، شیرآباد زاهدان